Ο πολιτιστικός τουρισμός ως πτυχή της πολιτιστικής πολιτικής. Μια πρόταση αξιοποίησης μνημείων στην Κύπρο στο πλαίσιο του πολιτιστικού τουρισμού
Επιτομή
Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή θέτει ως στόχο να αναδείξει τρόπους αξιοποίησης μνημείων της Μεσαιωνικής Κύπρου για προσέλκυση πολιτιστικού τουρισμού, ντόπιου και ξένου, μέσω ενός ολοκληρωμένου σχεδίου πολιτιστικής πολιτικής, στηριζόμενο σε καινοτόμες μεθόδους καθώς και σε παραδείγματα άλλων ευρωπαϊκών πόλεων.
Η Κύπρος, ένα νεοσύστατο κράτος που μετρά μόνο 60 χρόνια ζωής, υπήρξε ένα μωσαϊκό ιστορικών στοιχείων που συνδέονται με ξένους κατακτητές οι οποίοι άφησαν τα αποτυπώματά τους στο νησί και συνέβαλαν στη διαμόρφωση της πολιτιστικής του ταυτότητας. Ιδιαίτερα εποικοδομητική υπήρξε η περίοδος της Φραγκοκρατίας (1191–1489) η οποία άφησε μια πλούσια καλλιτεχνική και αρχιτεκτονική κληρονομιά στο νησί. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αναπτύχθηκαν οι τέχνες, κτίστηκαν κάστρα, ναοί, ανάκτορα και συγκεντρώθηκε πλούτος εξαιτίας του εμπορίου που γινόταν στο νησί.
Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε ήταν ένας συνδυασμός πρωτογενών πηγών (συνεντεύξεις από αρμόδιους κρατικούς λειτουργούς και ερωτηματολόγιο το οποίο συμπληρώθηκε από το κοινό) καθώς και δευτερογενούς όπως βιβλιογραφία, επιστημονικά άρθρα, αξιόπιστες πηγές από το διαδίκτυο. Η παράθεση της μελέτης περίπτωσης τριών ευρωπαϊκών μεσαιωνικών πόλεων, όπως το Σαν Τζιμινιάνο, η Ματέρα στην Ιταλία και η Αβινιόν στη Γαλλία, μετά από προσωπικές εμπειρίες της γραφούσας, διευκόλυνε στο εγχείρημα της χάραξης μιας τεκμηριωμένης πρότασης με στόχο την προώθηση της μεσαιωνικής ιστορίας της Κύπρου και των μεσαιωνικών μνημείων στα οποία δεν έχει δοθεί μέχρι σήμερα η βαρύτητα που τους αρμόζει .