Εμμανουήλ Λιμενίτη "Θρήνος της Κωνσταντινοπόλεως" : Γλωσσική ανάλυση

Abstract

Ο «Θρήνος της Κωνσταντινουπόλεως» αποτελείται από 1.045 στίχους, γράφτηκε κατά προσέγγιση το έτος 1454, ένα έτος περίπου μετά την Άλωση και αποτελεί το πρώτο μίας σειράς λογοτεχνικών έργων με το θέμα αυτό. Ο Ρόδιος ποιητής Εμμανουήλ Λιμενίτης, γιος του Γεωργίου ή Γεωργιλλά (Γεωργηλλά), ο οποίος αποδεικνύεται ότι ήταν ο δημιουργός του, θεωρείται ότι υπήρξε κατάσκοπος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννου της Ρόδου και είχε ταξιδέψει σε διάφορα Οθωμανοκρατούμενα τότε μέρη των Βαλκανίων. Στο ποίημά του καταγράφει πλούσιες πληροφορίες για τα μέρη που είχε επισκεφθεί, το ανθρώπινο δυναμικό τους και τους χριστιανούς κατοίκους τους, με αντικειμενικό σκοπό να παρακινήσει τους λαούς της Δύσης σε σταυροφορία κατά των Τούρκων. Αυτό το κάνει χρησιμοποιώντας μία μικτή γλώσσα, με βάση την κοινή ελληνική της εποχής του 15ου αιώνα, εμπλουτισμένη με λόγιες εκφράσεις, με στοιχεία από το ροδιακό ιδίωμα της εποχής, αλλά και με ιδιολεκτικά χαρακτηριστικά του συγγραφέα. Ο στόχος της εργασίας αυτής συνίσταται στον συστηματικό εντοπισμό και την αξιολόγηση όλων αυτών των ιδιαίτερων γλωσσικών χαρακτηριστικών του ποιήματος.