dc.contributor.advisor | Κωνστάντογλου, Μαρία | |
dc.contributor.author | Μιχαηλίδου, Δέσπω | |
dc.contributor.other | Michaelidou, Despw | |
dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
dc.date.accessioned | 2019-11-14T09:20:50Z | |
dc.date.available | 2019-11-14T09:20:50Z | |
dc.date.copyright | 2019-11-14 | |
dc.date.issued | 2019-04 | |
dc.identifier.other | ΠΠΑ/2019/00094 | el_GR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/4314 | |
dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
dc.description.abstract | Η πτυχιακή αυτή διατριβή πραγματεύεται τη Δημόσια Τέχνη στην παλιά πόλη της Λευκωσίας και τη σχέση που δημιουργείται ανάμεσα στα έργα και όσους έρχονται αντιμέτωποι με αυτή. Η πρόσφατη ανάπτυξη των τελευταίων χρόνων είχε ως αποτέλεσμα να επιστρέψουν οι κάτοι-κοι στο κέντρο για να περάσουν τον ελεύθερό τους χρόνο. Ο πολιτισμός είναι ένα εργαλείο το οποίο χρησιμοποιείται για την ανάπτυξη αυτή, για την αναζωογόνηση κεντρικών περιοχών, της αστικής ανάπτυξης με στόχο την οικονομική ανάπτυξη. Η αξιοποίηση αυτή όμως επικεντρώνε-ται κυρίως στην ενίσχυση υποδομών και χορηγιών σε πολιτιστικούς οργανισμούς με αποτέλε-σμα την τέχνη να την απολαμβάνει μέρος του πληθυσμού. Ενώ στα μουσεία/γκαλερί τοποθε-τούνται πίνακες ζωγραφικής και αντικείμενα πολιτιστικής κληρονομιάς, στον εξωτερικό χώρο της πόλης έχουν αναπτυχθεί κάποιες άλλες μορφές τέχνης και έκφρασης, τοποειδής παρεμβά-σεις. Αυτές οι μορφές, τα γκράφιτι και οι τοιχογραφίες, μαζί με τις πιο ‘παραδοσιακές’ μορφές, τα μνημεία και γλυπτά, αποτελούν πλέον ένα μείγμα από εκφράσεις με θέμα τα κοινωνικοπο-λιτικά και περιβαλλοντικά δρώμενα τα οποία καλούν τον περαστικό σε ένα διάλογο. Μέσω αυτών μεταφέρονται μηνύματα, μια αφήγηση, μια ιστορία η οποία τον καλεί να την ανακαλύ-ψει και να την γνωρίσει. Θα διερευνηθεί αν αυτός ο διάλογος είναι επιτυχής, εάν ο περαστικός αντιδρά και αλληλεπιδρά με τα έργα στον αστικό χώρο, εάν είναι γι’αυτούς μέσο για οικειο-ποίηση του δημοσίου χώρου και εάν ενδυναμώνεται η πολιτισμική ταυτότητά του. Επιχειρείται η θεωρητική προσέγγιση του δημοσίου χώρου και τόπου σε σχέση με τον άνθρωπο καθώς και των διαφόρων μορφών τέχνης και το ιστορικοκοινωνικοπολιτικό πλαίσιο στο οποίο αναπτύ-χθηκαν. Ακολούθως αναλύεται η δημόσια τέχνη στην παλιά Λευκωσία, το στάδιο στο οποίο βρίσκεται και το πολιτικοκοινωνικό πλαίσιο το οποίο την χαρακτηρίζει. Η παράθεση των με-λετών περίπτωσης θα διευκολύνει την κατανόηση της δημόσιας τέχνης, από πλευράς κοινού, των διαφόρων ειδών της αλλά και της γενικής εικόνας της. Έπειτα παρατείθονται τα αποτελέ-σματα της πρωτογενούς έρευνας η οποία διεκπεραιώθηκε με έρευνα παρατήρησης των μελε-τών περίπτωσης σε πρώτο στάδιο και μετέπειτα με τη διανομή ερωτηματολογίου. Η μέθοδος παρατήρησης έχει αποβεί χρήσιμη αν και δεν επιτρέπει ξεκάθαρα συμπεράσματα. Η πιο ανα-λυτική μέθοδος, η παράθεση ερωτηματολογίου, θα βοηθήσει στην κατανόηση των ζητουμέ-νων και στόχων. Η δημόσια τέχνη έχει πολλές μορφές και είδη, όπως θα αναλυθεί, με αποτέ-λεσμα να μην είναι σαφής ο διαχωρισμός τους σε κατηγορίες, εντούτοις το κοινό έδειξε εν-διαφέρον και προτίμηση, στην πλειοψηφία, για έργα τέχνης στον χώρο της πόλης. | el_GR |
dc.format.extent | v, 64 σ. ; 30 εκ. | el_GR |
dc.language | gr | el_GR |
dc.language.iso | gr | el_GR |
dc.publisher | Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου | el_GR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
dc.subject | Δημόσια Τέχνη -- Παλιά πόλη της Λευκωσίας | |
dc.subject | Δημόσια τέχνη -- Μέσο οικειοποίησης | |
dc.subject | Δημόσιος χώρος -- Τοπική πολιτισμική ταυτότητας | |
dc.subject | Public art -- Old city of Nicosia | |
dc.title | Η "Δημόσια Τέχνη" (Public Art) στη παλιά πόλη της Λευκωσίας, ο ρόλος της για τους κατοίκους και όσους αλληλεπιδρούν με αυτή. Μπορεί η "Δημόσια Τέχνη" να γίνει το μέσο "Οικειοποίησης", ενθάρρυνση αλληλεπίδρασης στον δημόσιο χώρο και ενδυνάμωσης τοπικής πολιτισμικής ταυτότητας; | el_GR |
dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
dc.description.translatedabstract | This paper deals with Public Art in the old city of Nicosia and the relationship that is created between the works and the inhabitants, but also with those who confront it. The old town has been developed in recent years and even more infrastructure and development projects are be-ing executed, resulting to the residents’ return to the centre to spend their leisure time. Culture is a tool used for this development, for the revitalization of central areas, urban development with the aim of economic development. However, this exploitation focuses mainly on the strengthening of infrastructures and sponsorships for cultural organizations, with the result that art is consumed by only a part of the population and art to be consumed inside the walls of cultural organizations, in recent years some other forms of art and expression have been de-veloped adapted to the environment of the city. These forms, graffiti and murals, together with the 'traditional' forms, monuments and sculptures, are now a mixture of expressions with a socio-political thematic and environmental events, call the passer-by into a dialogue through their messages, a narrative, a story is being told that invites him/her to discover and experience it. This work will explore whether this dialogue is successful, if the passer-by reacts and inter-acts with the works in the urban space, if it is a successful means of appropriating public space and if it strengthens the cultural identity of the people. The theoretical approach of the public space and place is dealt in relation to man (human being), as well as the different forms of art in the historical, social and political context in which they were developed. Public art of the old Nicosia is then analysed, the political and social framework which characterizes it, through case studies which will facilitate the understanding of the different kinds of the public and the general image of the current art that is offered in the public space. The results of the prima-ry research, which was carried out with a case study observation study at a first stage and later with the distribution of a questionnaire, are then discussed. The observation method has been useful although it does not allow for clear conclusions. The most analytical method, the ques-tionnaire, is clearer on the question of this work. Public art has many forms and types, as it will be analyzed, that their separation in categories is not clear, however, the audience has shown interest and preference, for the most part, for artworks in the city. | el_GR |
dc.format.type | pdf | el_GR |