Στάσεις και αντιλήψεις εκπαιδευτικών παράλληλης στήριξης για την υλοποίηση προγραμμάτων συνεκπαίδευσης στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Επιτομή
Η παράλληλη στήριξη ως μέσο συνεκπαίδευσης στην Ελλάδα αποτελεί ένα σχετικά πρόσφατο μοντέλο ειδικών εκπαιδευτικών υπηρεσιών που παρέχεται σε μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή και αναπηρίες. Στόχος της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση των στάσεων – αντιλήψεων των εκπαιδευτικών που έχουν εργαστεί στις δομές της παράλληλης στήριξης για την υλοποίηση προγραμμάτων συνεκπαίδευσης στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Οι συμμετέχοντες ήταν 15 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, οι οποίοι επιλέχθηκαν σκόπιμα με γνώμονα τα έτη εμπειρίας τους ως εκπαιδευτικοί παράλληλης στήριξης σε τάξεις συνεκπαίδευσης. Το εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε για την επίτευξη των στόχων της έρευνας ήταν η ημιδομημένη συνέντευξη. Τα δεδομένα που προέκυψαν καταγράφηκαν, κωδικοποιήθηκαν και έγινε ποιοτική ανάλυση τους σύμφωνα με την μέθοδο ανάλυσης δεδομένων των Miles και Huberman (1994). Τα αποτελέσματα της έρευνας κατέδειξαν τη σπουδαιότητα του θεσμού της παράλληλης στήριξης. Οι εκπαιδευτικοί θεωρούν ότι ο ρόλος τους είναι πολυδιάστατος και αφορά την ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών τόσο σε μαθησιακό, όσο και σε κοινωνικο-συναισθηματικό επίπεδο. Η διδακτική εμπειρία και οι επιμορφώσεις μπορούν να συμβάλλουν προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά εξίσου σημαντική κρίνεται και η ανάπτυξη συνεργασιών με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής καθώς και με το υπόλοιπο προσωπικό του σχολείου. Ωστόσο, οι ερωτηθέντες εξέφρασαν την ανησυχία τους για το μέλλον της συνεκπαίδευσης, έτσι ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες μιας λειτουργικής συνεκπαίδευσης. Η απουσία οργανωμένων επιμορφώσεων, το ελλιπές νομοθετικό πλαίσιο αρμοδιοτήτων, η συνεχής αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος, η έλλειψη υλικοτεχνικού εξοπλισμού καθώς και κατά περιπτώσεις πτωχές διαπροσωπικές συνεργασίες είναι παράγοντες που δυσχεραίνουν το έργο τους. Τέλος, τα ευρήματα συζητούνται και αναλύονται συγκριτικά με ερευνητικά δεδομένα που προέκυψαν από προηγούμενες έρευνες σχετικές με την παράλληλη στήριξη – συνεκπαίδευση, ενώ παρουσιάζονται παιδαγωγικές προτάσεις που θα μπορούσαν να βελτιώσουν το έργο τους.