Η ταχύτητα εισαγωγής των νέων φαρμάκων μέσω της κεντρικής διαδικασίας στη φαρμακευτική αγορά της Ελλάδας

Abstract

ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι να διευκρινιστεί ο χρόνος που απαιτείται από την στιγμή που το φάρμακο λάβει έγκριση από τον ΕΜΑ μέχρι να τιμολογηθεί στην Ελλάδα, έτσι ώστε να διαπιστωθεί η διάρκεια αναμονής του καταναλωτή προκειμένου να έχει πρόσβαση σε νέες θεραπείες είτε να αλλάξει την ήδη υπάρχουσα. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Στην εισαγωγή και στο γενικό μέρος δίνονται οι απαραίτητες πληροφορίες προς τον αναγνώστη ώστε να κατανοήσει πως λειτουργεί η πολύπλοκη αγορά του φαρμάκου και πως λειτουργεί η διαδικασία έγκρισης των φαρμάκων ώστε από το εργαστήριο να φτάσει έγκαιρα στο ράφι του καταναλωτή. Στο ειδικό μέρος γίνεται καταγραφή των πρωτοτύπων ογκολογικών φαρμάκων που εγκρίθηκαν από τον ΕΜΑ την περίοδο 2009-2015 και συσχετίζεται με το, πόσες μέρες μετά, εκδόθηκε στα ίδια φάρμακα δελτίο τιμών από το Υπουργείο Υγείας της Ελλάδος. Τα δεδομένα για την καταγραφή ανακτήθηκαν από τα ιστοσελίδα του ΕΜΑ και του Υπουργείου Υγείας της Ελλάδας. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η μικρότερη χρονική διάρκεια σε διάστημα ημερών που χρειάστηκε ένα φάρμακο να πάρει δελτίο τιμών στην Ελλάδα που είναι 162 ημέρες, η μεγαλύτερη χρονική διάρκεια απόδοσής τιμής των φαρμάκων που είναι 1394 ημέρες και ο μέσος όρος αυτών που ανέρχεται σε 530 ημέρες. Επιπρόσθετα φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια σταθερή μείωση των ημερών έγκρισης κάτω από τον μέσο όρο (530 ημέρες) και συγκεκριμένα οι μέσοι όροι των ημερών το 2015 τις 404 ημέρες, το 2014 στις 536 ημέρες, το 2013 στις 434 ημέρες και το 2012 στις 328 ημέρες. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Ο αριθμός των ημέρων που απαιτείται για την διάθεση ενός ογκολογικού φαρμάκου στην Ελληνική αγορά από την στιγμή που λάβει την έγκριση από τον ΕΜΑ είναι εύλογος. Αλλά παρατηρείται σταδιακή μείωση στον αριθμό των ημέρων από το 2009 που ο μέσος όρος των ημερών που χρειάστηκαν είναι 721 ημέρες μέχρι το τελευταίο έτος της καταγραφής το 2015 που ο μέσος όρος μειώνεται στις 404 ημέρες. Είναι σημαντικό τα ασφαλιστικά ταμεία να δημιουργήσουν κίνητρα στις φαρμακευτικές εταιρίες και να υιοθετήσουν πρακτικές ώστε να δρουν πιο άμεσα με σκοπό την άμεση πρόσβαση των ασθενών στα εγκεκριμένα φάρμακα. Αυτές οι πρακτικές θα μπορούσαν να ήταν, συμφωνίες επιμερισμού κινδύνου, ελεγχόμενης αποζημίωσης και προγράμματα πρώιμης πρόσβασης στην θεραπεία.