Διερεύνηση της επαγγελματικής ικανοποίησης και της υποκίνησης του νοσηλευτικού προσωπικού χειρουργείου δημόσιου ορθοπεδικού νοσοκομείου του Ηνωμένου Βασιλείου
Επιτομή
Εισαγωγή: Οι νοσηλευτές αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο των συστημάτων υγείας, τα οποία επενδύουν στην παραγωγικότητα τους για την παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών υγείας. Η επαγγελματική ικανοποίηση και η παρακίνηση των νοσηλευτών είναι δύο παράμετροι στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους που έχουν συνδεθεί με την εργασιακή αποδοτικότητα και την εργασιακή συμπεριφορά.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση των χαρακτηριστικών της επαγγελματικής ικανοποίησης του νοσηλευτικού προσωπικού χειρουργείου δημόσιου ορθοπεδικού νοσοκομείου στο Ηνωμένο Βασίλειο και ο προσδιορισμός των παραγόντων υποκίνησης του. Εξετάζεται, επίσης, η σχέση επαγγελματικής ικανοποίησης-υποκίνησης.
Μεθοδολογία: Η έρευνα πραγματοποιήθηκε το χρονικό διάστημα μεταξύ Φεβρουαρίου-Μαρτίου 2016. Συμμετείχαν 83 νοσηλευτές που εργάζονταν στο χειρουργείο του δημόσιου ορθοπεδικού νοσοκομείου στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με την χρήση ενιαίου ερωτηματολογίου με τρεις διακριτές ενότητες. Συγκεκριμένα, για την μέτρηση της επαγγελματικής ικανοποίησης χρησιμοποιήθηκε το εργαλείο Job Satisfaction Survey (JSS) του P. Spector με εννέα επιμέρους παράγοντες ικανοποίησης (αμοιβή, προαγωγή, επίβλεψη, πρόσθετες παροχές, έκτακτες ανταμοιβές, λειτουργικές διαδικασίες, συνεργάτες, φύση της εργασίας και επικοινωνία) ενώ για την υποκίνηση το Motivation Scale by Kovach.
Αποτελέσματα: Το 41% του δείγματος ήταν ηλικίας 40-49 ετών, ενώ γυναίκες ήταν το 72,3%. Η φύση της εργασίας, η επίβλεψη και οι συνεργάτες είναι οι ισχυρότεροι παράγοντες επαγγελματικής ικανοποίησης, ενώ οι λειτουργικές διαδικασίες η κυριότερη πηγή δυσαρέσκειας. Οι υποκινητές της εργασίας αναδείχτηκαν σχεδόν ισοδύναμοι, με τις καλές συνθήκες εργασίας να εμφανίζει μια μικρή υπεροχή. Η συσχέτιση των επιμέρους διαστάσεων επαγγελματικής ικανοποίησης ανέδειξε στατιστικά σημαντικές σχέσεις μεταξύ της πλειοψηφίας αυτών και της συνολικής επαγγελματικής ικανοποίησης, με μόνη εξαίρεση την διάσταση Λειτουργικές Διαδικασίες. Από τους δημογραφικούς παράγοντες που εξετάστηκαν μόνο η ηλικία, η θέση εργασίας και τα χρόνια προϋπηρεσίας φάνηκαν να επηρεάζουν τους παράγοντες επαγγελματικής ικανοποίησης. Τέλος, η συσχέτιση επαγγελματικής ικανοποίησης-υποκίνησης ανέπτυξε στατιστικά σημαντικές σχέσεις μεταξύ των επιμέρους μεταβλητών.
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της έρευνας συμφωνούν με την βιβλιογραφία που εστιάζει στην ικανοποίηση και την υποκίνηση των νοσηλευτών εξίσου μέσα από παράγοντες χρηματικούς και μη. Οι νοσηλευτές τείνουν να ικανοποιούνται λίγο περισσότερο από παράγοντες εσωτερικούς, γεγονός
13
που μπορεί να παίξει σπουδαίο ρόλο στην υιοθέτηση στρατηγικών κινητοποίησης του νοσηλευτικού προσωπικού. Το ״ισοδύναμο״ των παραγόντων υποκίνησης και η διαπίστωση συσχέτισης μεταξύ επαγγελματικής ικανοποίησης-υποκίνησης, αν και δεν τεκμηριώνονται επαρκώς στην διεθνή βιβλιογραφία, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και χρήζουν περαιτέρω έρευνας.