Αναδιάρθρωση της τοπικής αυτοδιοίκησης στην Κύπρο, για να συνάδει με τις νέες οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες
Προβολή/ Άνοιγμα
Ημερομηνία
2016-09-12Συγγραφέας
Τιμοθέου, Μαρίνος
Μεταδεδομένα
Εμφάνιση πλήρους εγγραφήςΕπιτομή
Είναι γεγονός ότι την περίοδο αυτή, συζητείται στην Κύπρο από μέρους της Εκτελεστικής εξουσίας (της Κυβέρνησης) η καθιέρωση στην Κύπρο της Δευτεροβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Σκοπός της Μεταπτυχιακής Διατριβής μου είναι σε πρώτο στάδιο να αναλύσω τη σημερινή δομή και αφού παρουσιάσω τη διαχρονική πορεία του θεσμού καθώς και τις ενέργειες και τις προσπάθειες που έγιναν για εκσυγχρονισμό της και τέλος, να υποβάλω ένα Νέο Μοντέλο Διοίκησης το οποίο κατά την άποψη μου θα μπορούσε να συμβάλει στην Αναβάθμιση του θεσμού στην Κύπρο.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση της Κύπρου συνίσταται από δύο τύπους Τοπικών Αρχών. Τους Δήμους και τις Κοινότητες. Ο περί Δήμων νόμος(Ν.111/85) διέπει τη λειτουργία των Δήμων και ο περί Κοινοτήτων νόμος(Ν.86(Ι)/99) διέπει τη λειτουργία των Κοινοτήτων. Οι Δήμοι βρίσκονται κυρίως στα αστικά κέντρα και στις τουριστικές περιοχές και καλύπτουν τα δύο τρίτα περίπου του πληθυσμού, ενώ οι Κοινότητες βρίσκονται κυρίως στις αγροτικές και ορεινές περιοχές και καλύπτουν το υπόλοιπο ένα τρίτο περίπου, του πληθυσμού.
Οι αρμοδιότητες των Τοπικών Αρχών της Κύπρου, Δήμων και Κοινοτήτων, είναι σχετικά πολύ περιορισμένες σε σύγκριση με τα ισχύοντα στα άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου οι Τοπικές Αρχές έχουν αρμοδιότητες που καλύπτουν ένα πιο ευρύ φάσμα αναγκών των πολιτών. Περισσότερες λεπτομέρειες για τις αρμοδιότητες των Δήμων και κατ’ επέκταση των Κοινοτήτων, που είναι παρόμοιες με αυτές των Δήμων, αναφέρονται στο Συνοπτικό Οδηγό του Περί Δήμων Νόμου που έχει εκδώσει η Ένωση Δήμων Κύπρου. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι σχετικά περιορισμένες, συγκριτικά με τα ισχύοντα στην Ευρώπη, είναι και η διοικητική, πολιτική και οικονομική αυτοτέλεια και ανεξαρτησία των Τοπικών Αρχών της Κύπρου. Γενικά στην περίπτωση των Κοινοτήτων, παρατηρείται μεγάλη εξάρτηση και κηδεμόνευση τους από την Κεντρική Διοίκηση, φαινόμενο, βέβαια που παρατηρείται και στην περίπτωση των Δήμων, αλλά σε αρκετά μικρότερο βαθμό και έκταση.