Αξιολόγηση του ρόλου του μη-επεμβατικού μηχανικού αερισμού στη μη-υπερκαπνική οξεία υποξαιμική αναπνευστική ανεπάρκεια. Συστηματική ανασκόπηση δημοσιευμένων εργασιών

Abstract

Τα τελευταία χρόνια, ο μη - επεμβατικός μηχανικός αερισμός (Μ.Ε.Μ.Α) χρησιμοποιείται ως υποστηρικτική παρέμβαση για τη βελτίωση της πρόγνωσης των ασθενών με αναπνευστική ανεπάρκεια. Σε ασθενείς με de novo οξεία υποξαιμική αναπνευστική ανεπάρκεια (δηλαδή σε άτομα με μη – υπερκαπνική αναπνευστική αναπνευστική ανεπάρκεια που δεν είναι καρδιακής αιτιολογίας αλλά ούτε σχετίζεται με υποκείμενη χρόνια πνευμονική νόσο), τα αποτελέσματα της χρήσης του Μ.Ε.Μ.Α. είναι αντικρουόμενα. Αξιολόγηση του ρόλου του M.E.M.A. στη μη – υπερκαπνική οξεία υποξαιμική αναπνευστική ανεπάρκεια (ποσοστά διασωλήνωσης, ποσοστά θνησιμότητας και διάρκεια παραμονής των ασθενών στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και στο νοσοκομείο). Διερεύνηση της ετερογένειας των πρωτογενών μελετών. Πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση των δημοσιευμένων εργασιών με εκτεταμένη αναζήτηση σε τρείς ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων (PUMBED, SCOPUS και SCIENCE DIRECT). Επιχειρήθηκε η ανίχνευση αποτελεσμάτων και άλλων επιστημονικών ερευνών που δεν έχουν καταχωρηθεί ηλεκτρονικά (πρακτικά συνεδρίων και διδακτορικές διατριβές) και διεξοδική μελέτη των βιβλιογραφικών αναφορών των επιστημονικών άρθρων. Η αναζήτηση αφορούσε πειραματικές τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές και μελέτες παρατήρησης, οι οποίες δημοσιεύτηκαν έως το 2015 Προέκυψαν 46 μελέτες που συμπεριλήφθηκαν στην ποιοτική ανάλυση. Η ποιοτική σύνθεση των μελετών έγινε με βάση τις αρχές της παθοφυσιολογίας σε 5 ομάδες. Στο θωρακικό τραύμα, στο Σύνδρομο Οξείας Αναπνευστικής Δυσχέρειας (Acute Respiratory Distress Syndrome – ARDS), στην πνευμονία της κοινότητας, στη μετεγχειρητική αναπνευστική ανεπάρκεια και στους ασθενείς με ανοσοκαταστολή. Στους ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς και στη μετεγχειρητική οξεία υποξαιμική μη – υπερκαπνική αναπνευστική ανεπάρκεια, με βάση τα στοιχεία της συστηματικής ανασκόπησης, φαίνεται ο Μ.Ε.Μ.Α να έχει ένδειξη, καθώς σχετίστηκε με χαμηλότερα ποσοστά διασωλήνωσης και θνητότητας. Επίσης σε επιλεγμένους ασθενείς με θωρακικό τραύμα φαίνεται να έχει αποτελεσματικότητα μαζί με την εξασφάλιση επαρκούς αναλγησίας. Στην πνευμονία της κοινότητας και στο Σύνδρομο οξείας Αναπνευστικής Δυσχέρειας (ARDS) πρέπει να χρησιμοποιείται σε ήπιες μορφές και με προσοχή στους παράγοντες που προδιαθέτουν στην αποτυχία του. Η παρουσία μέτριας ή σοβαρής μορφής ARDS (PaO2/FiO2 150), άφθονες εκκρίσεις και χαμηλό επίπεδο συνείδησης η χρήση του Μ.Ε.Μ.Α δεν θα πρέπει να καθυστερεί την ενδοτραχειακή διασωλήνωση. Ο μη επεμβατικός μηχανικός αερισμός αποτελεί ένα πολύτιμο εργαλείο για τον κλινικό ιατρό και μπορεί να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο όσον αφορά στον περιορισμό του κόστους νοσηλείας και στη δυνατότητα υποστήριξης σοβαρών περιστατικών με τα λιγότερα δυνατά έξοδα και επιπλοκές.