Γνώσεις, στάσεις και πεποιθήσεις των επαγγελματιών υγείας αναφορικά με την ηλεκτρονική υγεία στο γενικό νοσοκομείο Πάφου
Επιτομή
Από τα τέλη του προηγούμενου αιώνα, το Υπουργείο Υγείας στην Κύπρο και άλλοι αρμόδιοι φορείς έχουν επιδείξει ενδιαφέρον ως προς τις εξελίξεις που επισυμβαίνουν στον χώρο της ιατρικής και πιο συγκεκριμένα, στο πεδίο της ηΥγείας, αρχίζοντας μια προσπάθεια εναρμόνισης του κυπριακού συστήματος υγείας με τα νέα δεδομένα. Η παρούσα ερευνητική εργασία, ελλείψει προηγούμενων ανάλογων μελετών, επιχειρεί να αποτυπώσει και να αξιολογήσει τις γνώσεις, τις στάσεις και τις πεποιθήσεις των επαγγελματιών υγείας σχετικά με την Ηλεκτρονική Υγεία στο Γενικό Νοσοκομείο Πάφου. Απώτερος στόχος της είναι να αξιολογήσει τη στάση και την εμπειρία των επαγγελματιών υγείας ως προς το σχετικά καινούργιο πεδίο της ηΥγείας, αλλά και να αναδείξει ζητήματα, στα οποία οι αρμόδιοι φορείς χρειάζεται να δώσουν προσοχή, ώστε να επιτευχθεί ο ομαλός εκσυγχρονισμός του συστήματος υγείας. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν με τη βοήθεια ερωτηματολογίου, το οποίο συμπληρώθηκε από 81 νοσηλευτές και 19 ιατρούς. Βασικοί άξονες που κάλυπταν τα ερωτήματα ήταν η εμπειρία στη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή, η προσβασιμότητα και η προηγούμενη εμπειρία στις υπηρεσίες ηΥγείας, η χρησιμότητα των υπηρεσιών αυτών και οι προϋποθέσεις και περιορισμοί στη χρήση τους.
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως η πλειοψηφία των ερωτηθέντων είχε πείρα στη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών σε ποσοστό 34% και χρησιμοποιεί το διαδίκτυο σε ποσοστό 27% και 28% για ιατρούς και νοσηλευτές αντίστοιχα, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστό για το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο είναι για τους ιατρούς 24% και 21% για τους νοσηλευτές, ενώ οι περισσότεροι δήλωσαν πως έχουν πρόσβαση σε γραμμή ISDN στον χώρο εργασίας 52%, αλλά περιορισμένη δυνατότητα χρήσης άλλων υπηρεσιών ηΥγείας. Ποσοστό 38% των ερωτηθέντων παραδέχτηκαν πως δεν έκαναν ποτέ χρήση κάποιας υπηρεσίας ηΥγείας και πως καμιά σχετική υπηρεσία δεν τους ήταν οικεία. Γενικά, η άποψη των συμμετεχόντων για τη χρησιμότητα της ηΥγείας σε τομείς όπως οι γνώσεις και οι ικανότητες του ιατρικού προσωπικού, η ποιότητα της θεραπείας, το απόρρητο του ασθενούς κ.ά., ήταν θετική. Οι πιο χρήσιμες υπηρεσίες η-Υγείας θεωρήθηκαν η ανάκτηση εργαστηριακών αποτελεσμάτων μέσω διαδικτύου 24% και η αποστολή X-Rays 23%, ενώ ο κλάδος της νοσηλευτικής θεωρήθηκε πως επωφελείται περισσότερο από τις νέες αυτές τεχνολογίες 22%. Από τους τέσσερις υποψήφιους παράγοντες που μπορούν να καθορίσουν την εφαρμογή της ηλεκτρονικής Υγείας, ο πιο δημοφιλής ήταν η μείωση του κόστους 28%, ενώ το υψηλό κόστος του εξοπλισμού 27% και η έλλειψη κατάλληλης εκπαίδευσης στη χρήση του εξοπλισμού 22% θεωρήθηκαν ως οι δύο πιο σημαντικοί τομείς που δρουν περιοριστικά ως προς τη χρήση της ηλεκτρονικής Υγείας.
Βάση των αποτελεσμάτων αυτών διαφάνηκε ότι, παρά τη θετική στάση του ιατρικού προσωπικού απέναντι στο πεδίο της Ηλεκτρονικής Υγείας και των ωφελειών που προκύπτουν από αυτήν, η χρήση της είναι ακόμα εξαιρετικά περιορισμένη, όπως περιορισμένες είναι και οι δυνατότητες που παρέχονται στο προσωπικό για πρόσβαση στις σχετικές υπηρεσίες. Οι ανησυχίες που εκφράστηκαν σχετικά με την έλλειψη κατάλληλης εκπαίδευσης είναι διαφωτιστικές ως προς τη λήψη μέτρων και εφαρμογή συγκεκριμένης πολιτικής προς άρση των περιορισμών που περιπλέκουν τον εκσυγχρονισμό του κυπριακού συστήματος υγείας.