Η επίδραση του εργασιακού άγχους στους επαγγελματίες υγείας

Abstract

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Οι άνθρωποι όταν ενηλικιώνονται, το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας το διανύουν στον εργασιακό χώρο όπου απασχολούνται. Όπως είναι λογικό, το περιβάλλον αυτό θα επηρεάσει τη λειτουργικότητα και την ευημερία του εργαζομένου. Στη σημερινή εποχή, η εργασία αναγνωρίζεται ως μια από τις πρώτες πηγές άγχους. ΣΚΟΠΟΣ: Η ανάδειξη του επαγγελματικού άγχους στις δομές υγείας και πως αυτό επηρεάζει τους εργαζόμενους. ΔΕΙΓΜΑ- ΜΕΘΟΔΟΣ: Η έρευνα διεξήχθη με τη μορφή χορήγησης ερωτηματολογίων σε διάφορες δομές υγείας. Τα ερωτηματολόγια που απαντήθηκαν είναι 113. Το ερωτηματολόγιο περιλαμβάνει συνολικά 30 ερωτήσεις, σε μορφή κλίμακας Likert. Οι ερωτήσεις αναλύθηκαν μέσω του στατιστικού πακέτου SPSS 20, έτσι ώστε να επιτευχθεί η ανάλυσης της έρευνας. Οι κυριότερες δοκιμασίες που χρησιμοποιήθηκαν είναι η ανάλυση διασποράς ANOVA, το cross-tabulation και Chi-square, το τεστ Kolmogorov-Smirnof και Shapiro-Wilks κτλ Η μεθοδολογία για το θεωρητικό πλαίσιο περιλαμβάνει την πρόσφατη βιβλιογραφική ανασκόπηση μέσω αναζήτησης ερευνητικών μελετών σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων (MEDLINE, SCOPUS, SCIENCEDIRECT κτλ). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Τα σημαντικότερα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι, το 85,8% των εργαζομένων θεωρεί ότι βιώνει στρες και φοβάται για την απώλεια της θέσης του λόγω της οικονομικής κρίσης, ενώ το 18,8% είχε ένα εργατικό ατύχημα που οφειλόταν στο εργασιακό άγχος. Επίσης, το 79,6% των εργαζομένων είναι μόνιμοι, το 35,4% του δείγματος εργάζεται από 11 έως 20 χρόνια, το 77% του δείγματος είναι γυναίκες ενώ οι άνδρες αποτελούν το 23%. Η πλειονότητα του δείγματος κατέχει έναν τίτλο σπουδών και είναι ηλικίας από 39 ως και 49 ετών. Στην επαγωγική ανάλυση, υπάρχει μια ουδετερότητα των επαγγελματιών υγείας απέναντι στο εργασιακό άγχος. Παρατηρείται ότι οι αναρρωτικές άδειες των εργαζομένων δε δείχνουν να έχουν κάποια σχέση με το αν οι εργαζόμενοι αισθάνονται πίεση από το επάγγελμά τους. Επίσης, τα αποτελέσματα αναδεικνύουν ότι η ανασφάλεια για τη διατήρηση της μονιμότητας της εργασίας είναι άμεσα συνυφασμένη με την αντίληψη ότι αν δεν κάνουν κάτι καλά οι εργαζόμενοι θα έχουν επιπτώσεις. Στον έλεγχο υποθέσεων εργασίας, το test ANOVA αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει στατιστική σημαντικότητα ενώ το test statistics δείχνει ότι η p-value υπερβαίνει την τιμή 0.05 άρα δεν απορρίπτεται η μηδενική υπόθεση. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Παρότι η συντριπτική πλειοψηφία του δείγματος δείχνει ότι η οικονομική κρίση αύξησε το εργασιακό άγχος και το φόβο απώλειας της εργασία του, φαίνεται πως το δείγμα διατήρησε μια ουδέτερη στάση απέναντι στο καθημερινό εργασιακό άγχος. Ενώ θα περίμενε κανείς να αυξηθεί και το εργασιακό άγχος με την οικονομική κρίση.