Τα κανονιστικά πλαίσια των συνθηκών της βασιλείας και η τραπεζίκη κρίση στις ελληνικές τράπεζες
Επιτομή
Κατά τη διετία 2007 – 2008, σε σχέση με όλες τις παγκόσμιες περιόδους κρίσης απειλήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη φορά ο χρηματοπιστωτικός και τραπεζικός τομέας. Η αρχή έγινε στις Η.Π.Α. και τελικά εκδηλώθηκε ως Διεθνής Χρηματοπιστωτική Κρίση, λόγω της παγκοσμιοποίησης των αγορών, που δοκιμάζει έως και σήμερα τις αγορές. Οι υφιστάμενοι εποπτικοί μηχανισμοί, όπως το Σύμφωνο της Βασιλείας ΙΙ, δεν ήταν τελικά ικανοί να αποτρέψουν την κατάσταση που ξεκίνησε μεν σαν κρίση στις ΗΠΑ, αλλά τελικά ολοκληρώθηκε σαν Διεθνής Χρηματοπιστωτική Κρίση. Το Σύμφωνο Βασιλεία ΙΙ φάνηκε κατώτερο των περιστάσεων και δε στάθηκε ικανό να αποτρέψει την κρίση, ούτε και μπόρεσε να κρατήσει ασφαλές και σταθερό τον χρηματοπιστωτικό τομέα.
Όχι μόνο η Επιτροπή της Βασιλείας για την Εποπτεία του Τραπεζικού Συστήματος αλλά και γενικότερα οι εποπτικές αρχές δεν κατάφεραν να ελέγξουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Αυτή τους η ανεπάρκεια ήταν και ένας από τους λόγους της κρίσης. Οι ρυθμιστικές παρεμβάσεις των εποπτικών αρχών έχουν ως σκοπό να προστατεύσουν το σύστημα από τις συστημικές κρίσεις και βέβαια να προστατεύουν τους καταναλωτές.
Η εκπόνηση αυτής της εργασίας έχει ως στόχο να εξετάσει τα προβλήματα που αναδύονται σε μια οικονομική κρίση, τους κινδύνους που πρέπει να αντιμετωπίσουν τα τραπεζικά ιδρύματα, τα εποπτικά πλαίσια και τον τρόπο με τον οποίο αυτά προσπάθησαν να αποτρέψουν την κρίση, χωρίς όμως να στεφθεί με επιτυχία αυτή τους η προσπάθεια. Τέλος, επιχειρεί να δείξει τα μέτρα που πήρε η Ελλάδα για την αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά και τις επιδράσεις που επέφερε η οικονομική κρίση τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.