Μελέτη κόστους-αποτελεσματικότητας της υποκάψιας ορχεκτομής σε σύγκριση με το φαρμακευτικό ορμονικό ευνουχισμό στο μεταστατικό καρκίνο του προστάτη

Abstract

Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο συχνότερος καρκίνος και η δευτερη αιτία θανάτου στους άνδρες. Στο μεταστατικό στάδιο υπάρχουν διάφορες ορμονοθεραπείες με υψηλά κόστη. Σκοπός: Αυτης της εργασίας είναι να συγκριθεί βάσει κόστους-αποτελεσματικότητας, η υποκάψια ορχεκτομή με τη φαρμακευτική ορμονοθεραπεία στο μεταστατικό καρκίνο του προστάτη. Με τη μελέτη αυτή θα φανεί αν η ορχεκτομή αξίζει να εφαρμόζεται και αν δικαιολογείται ο μικρός αριθμός επεμβάσεων στα πλαίσια των συστημάτων Υγείας της Ελλάδας και της Κύπρου, δεδομένης της ανάγκης για μείωση του κόστους. Μέθοδος: Έγινε ανάλυση των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων της κάθε μεθόδου ως προς τη συνολική επιβίωση, την ποιότητα ζωής και τις ανεπιθύμητες ενέργειες. Αναζητήθηκαν και καταγράφηκαν τα αποτελέσματα από διεθνείς μελέτες που αναλύουν το ίδιο θέμα. Στη συνέχεια μετρήθηκε το κόστος της ορχεκτομής και των φαρμακευτικών θεραπειών για κάθε μήνα και για το σύνολο του χρόνου πιθανής επιβίωσης. Αποτελέσματα: Οι θεραπείες που αναλύθηκαν παρουσιάζουν περίπου ίδια θετικά και αρνητικά αποτελέσματα. Εκτός από την ψυχολογική επιβάρυνση η ορχεκτομή υπερτερεί έναντι των άλλων φαρμακευτικών θεραπειών. Το κόστος για την ορχεκτομή είναι 750 ευρώ στην Ελλάδα και στην Κύπρο είναι δωρεάν για το μεγαλύτερο ποσοστό που έχουν ταυτότητα νοσηλείας, ενώ για όσους πληρώνουν οι ίδιοι φτάνει τα 658 ευρώ το περισσότερο. Το κόστος της θεραπείας με LHRH ανάλογα με το φθηνότερο φάρμακο για θεραπεία 30 μηνών στη Ελλάδα είναι 1868 ευρώ και στην Κύπρο 1854 ευρώ. Σε μέγιστο διάστημα 12 μηνών στην Ελλάδα, το κόστος της ορχεκτομής ξεπερνιέται από το κόστος οποιασδήποτε φαρμακευτικής ορμονοθεραπείας. Στην Κύπρο η ορχεκτομή έχει ελάχιστο κόστος για το σύστημα υγείας, οπότε οι φαρμακευτικές θεραπείες είναι πολύ ακριβές από τους πρώτους μήνες. Συμπέρασμα: Η υποκάψια ορχεκτομή είναι η θεραπεία με τον καλύτερο λόγο κόστους-αποτελεσματικότητας. Τα ασφαλιστικά ταμεία στην Ελλάδα και το δημόσιο σύστημα υγείας της Κύπρου θα μπορούσαν να τη χρησιμοποιήσουν έτσι ώστε να μειώσουν το κόστος τους.