Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων: Εκπαίδευση προσωπικού, βραχυπρόθεσμο κόστος ή μακροπρόθεσμη επένδυση για τις επιχειρήσεις
Abstract
Στο επιχειρηματικό περιβάλλον του σήμερα, ο παγκόσμιος ανταγωνισμός, οι συνεχείς εξελίξεις, σε όλου τους τομείς της ζωής, και η ροή της πληροφορίας δημιουργούν ένα χαώδες κόσμο, γεμάτο πιέσεις τόσο στο δημόσιο τομέα όσο και στον ιδιωτικό όπου η προσαρμογή είναι απαραίτητη ώστε να συμβαδίζουν στο συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Η ευελιξία είναι ακόμη ένα άλλο απαραίτητο στοιχείο, που πρέπει να διαθέτει η επιχείρηση. Το κλειδί για όλα είναι η σωστή ενημέρωση και το υψηλά εκπαιδευόμενο ανθρώπινο δυναμικό, όπου «μεταφορικά» θεωρείται στυλοβάτης της κάθε επιχείρησης. Τα ικανά στελέχη μιας επιχείρησης αποτελούν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της, έναντι των ανταγωνιστών της.
Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να μελετήσει τη σημασία της εκπαίδευσης προσωπικού των επιχειρήσεων και αν γι’ αυτές είναι βραχυπρόθεσμο κόστος ή μακροχρόνια επένδυση. Πολλές μελέτες και έρευνες έχουν γραφτεί και έχουν γίνει πάνω στο θέμα της εκπαίδευσης, και πως αυτή έχει επίδραση στην διαμόρφωση των στάσεων και συμπεριφορών των ατόμων που δρουν σε ένα επιχειρησιακό περιβάλλον. Στην εργασία μας, δεν θέλαμε απλά να δείξουμε τα ευεργετικά που έχει να δώσει η εκπαίδευση στον ανθρώπινο παράγοντα, αλλά να δείξουμε τη σημασία μέσα από τη μελέτη της βιβλιογραφίας που έχει για τις επιχειρήσεις. Με άλλα λόγια σκοπός της έρευνας είναι οι επιδράσεις και η σύνδεση της εκπαίδευσης και ανάπτυξης του προσωπικού με την επιχείρηση και αν καταλήγει να είναι κόστος ή επένδυση.
Συμπερασματικά μέσα από την έρευνα μας, καταλήγουμε στο ότι η εκπαίδευση προσωπικού για τις επιχειρήσεις είναι μακροχρόνια επένδυση με σκέψεις, μέχρι η «επένδυση» να αποδώσει, θεωρείται βραχυπρόθεσμο κόστος (οικονομικό). Πέραν όμως του βασικού μας ερωτήματος, η έρευνα μας έχει εξάγει και άλλα στοιχεία τα οποία μας δείχνουν ότι μέσα από την εκπαίδευση του προσωπικού η επιχείρηση λειτουργεί πιο ομαλά, οι συνθήκες είναι καλύτερες, το προσωπικό είναι καταρτισμένο και ικανό στο να παράγει περισσότερο, με αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγικότητας και συνάμα την ανάπτυξη ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος.