Η διδασκαλία της ιστορίας μέσα απο αλληλοσυγκρουόμενες πηγές. Προοπτικές και πιθανά ανοίγματα

Abstract

Η προσέγγιση της διδασκαλίας του μαθήματος της Ιστορίας αποτελεί τις τελευταίες δεκαετίες, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, ένα θέμα στο οποίο επίκεινται αλλαγές έχοντας ως σημείο εκκίνησης το ρόλο που διαδραματίζει και τις λειτουργίες που επιτελεί σε μια δημοκρατική, πολυπολιτισμική ή διαπολιτισμική κοινωνία. Στα πλαίσια των αλλαγών αυτών, η διδασκαλία της Ιστορίας μέσα από αλληλοσυγκρουόμενες πηγές αποτελεί σημαντική προέκταση. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διερευνήσει την αποδοχή, και σε ποιο βαθμό, ή όχι, και την εφαρμογή της διδασκαλίας της Ιστορίας μέσα από αλληλοσυγκρουόμενες πηγές στο κυπριακό εκπαιδευτικό σύστημα και πιο συγκεκριμένα στη δημοτική εκπαίδευση όπως επίσης και να ανιχνεύσει καλές εφαρμογές της συγκεκριμένης προσέγγισης στην αίθουσα διδασκαλίας. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 18 εκπαιδευτικοί δημοτικής εκπαίδευσης. Χρησιμοποιήθηκε ημιδομημένη συνέντευξη και η ανάλυση των δεδομένων έγινε με βάση τους σκοπούς και τα ερευνητικά ερωτήματα. Από την ερμηνεία των αποτελεσμάτων προέκυψε ότι η διδασκαλία της Ιστορίας μέσα από αλληλοσυγκρουόμενες πηγές αποτελεί αμφιλεγόμενο ζήτημα για τους μετάσχοντες στην έρευνα λόγω των ριζωμένων παραδοσιακών αντιλήψεων και ενδοιασμών για τα προβλήματα που τυχόν θα προκύψουν. Εμφανής είναι επίσης η ανησυχία τους για τις αντιδράσεις που τυχόν θα προκληθούν αλλά και για τη δική τους ανετοιμότητα για τέτοιο εγχείρημα και για πιθανή αποτυχία του εγχειρήματός τους. Από την έρευνα προέκυψε επίσης και η συμβατότητα του υπό έμφαση στόχου για την ειρηνική συνύπαρξη με τη συγκεκριμένη προσέγγιση και την ανάγκη χρησιμοποίησης της για την προώθησή του στόχου στο παρόν στάδιο. Κρίνεται αναγκαίο το εκπαιδευτικό σύστημα, ως επίσημος κρατικός φορέας, να υιοθετήσει ένα ολιστικό και σωστά θεσμοθετημένο πρόγραμμα χρήσης αλληλοσυγκρουόμενων πηγών στο μάθημα της Ιστορίας με σαφή στρατηγική η οποία να εφαρμόζεται από το σύνολο των εκπαιδευτικών. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα προσδοκούν ότι με βασική και ενδοϋπηρεσιακή επιμόρφωση θα επιτευχθεί η διάλυση των προκαταλήψεων και θα τονισθεί η αυτοπεποίθηση και ετοιμότητα για την επιτυχή υιοθέτηση της προσέγγισης. Λόγω των ευαισθησιών επί του θέματος η κατάλληλη ψυχολογική προπαρασκευή εκπαιδευτικών, γονιών και γενικά της κοινής γνώμης είναι σημαντικής σημασίας για την επιτυχία στο εγχείρημα.