Η χρησιμότητα των θεμελιωδών λογιστικών μεθόδων και χρηματοοικονομικών δεικτών στην αξιολόγηση των εταιρειών. Μια εμπειρική εφαρμογή σε ελληνικές εταιρείες
Επιτομή
Σε μια ιδιαιτέρως κρίσιμη για την οικονομία περίοδο, οι ελληνικές επιχειρήσεις μέσα από τις καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, προσπαθούν να βρουν τρόπους για να ξεπερνούν τα προβλήματα, με τις λιγότερες γι αυτές απώλειες.
Οι εταιρείες επίπλου “SATO”, “ΔΡΟΜΕΑΣ” και “ΒΑΡΑΓΚΗΣ”, που δραστηριοποιούνται εδώ και πολλά χρόνια στην ελληνική αγορά, όπως προκύπτει από την ανάλυση που πραγματοποιήθηκε για μια σειρά ετών (2007-2011) και κατά την οποία εφαρμόσαμε σπουδαίες χρηματοοικονομικές μεθόδους όπως είναι η ανάλυση με τη χρήση αριθμοδεικτών και των δεικτών τάσεως, η ανάλυση κοινού μεγέθους και οι ταμειακές ροές, αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα ρευστότητας αλλά και περιορισμού των εσόδων τους, καθώς έχουν μειωθεί δραματικά οι συνολικές πωλήσεις επίπλου στην Ελλάδα και δυστυχώς τα κέρδη που παρουσίαζαν μερικά χρόνια πριν τώρα πια έχουν μετατραπεί σε καθαρές ζημίες.
Και οι τρεις εταιρείες στη προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν τη κρίση οδηγούνται σε διάφορες λύσεις, πολλές φορές ακραίες, όπως είναι η συσσώρευση του μεγέθους τους και το κλείσιμο ορισμένων θυγατρικών τους (που είχαν αρχικά συσταθεί σε περιόδους άνθισης), ο περιορισμός των λειτουργικών τους δαπανών, αλλά και η επέκταση των δραστηριοτήτων τους σε χώρες του εξωτερικού, οι οποίες ασφαλώς αντιμετωπίζουν καλύτερες οικονομικές συνθήκες σε σχέση με την Ελλάδα.
Το κυριότερο συμπέρασμα που απορρέει από την ανάλυση που ακολουθεί είναι πως παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι τρεις επιχειρήσεις από τις δυσχερείς οικονομικές συνθήκες, καταφέρνουν μέχρι και σήμερα με επιτυχία να βρίσκουν τρόπους για να επιβιώνουν, προσπαθώντας είτε να ξεπεράσουν τη φάση της επιτήρησης (για τη “SATO”), είτε της εξυγίανσης μέσω του άρθρου 99 (για τη “ΒΑΡΑΓΚΗΣ”), κυρίως αναπτύσσοντας έντονα τη δράση τους στις εξωτερικές αγορές, οι οποίες στη παρούσα φάση συμβάλλουν θετικά στην ενδυνάμωσή τους. Ίσως, μάλιστα η ύπαρξη της άσχημης οικονομικής κατάστασης στη χώρα μας τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, να καθιστά την επέκταση των δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων στην εξωτερική αγορά ως την καλύτερη επιχειρηματική πρακτική.