Προγεννητικός έλεγχος και αρνητική ευγονική

Σκοπός της παρούσας Διπλωματικής Διατριβής είναι να μελετήσει τον προγεννητικό έλεγχο στη σύγχρονη κοινωνία, εκκινώντας από την έννοια της αρνητικής ευγονικής, ενώ ταυτόχρονα να διερευνήσει, αν τελικά συνδέεται με αυτήν την πρακτική. To πρώτο κεφάλαιο αναφέρεται στην πρακτική του προγεννητικού ελέγχου και στον όρο ευγονική και, πιο συγκεκριμένα, στις εξετάσεις που περιλαμβάνει ο έλεγχος αυτός, στην προσφορά του στις έγκυες και στο ιστορικό υπόβαθρο της έννοιας της ευγονικής. Η Διατριβή αναπτύσσει επίσης, τις διαστάσεις που έχουν λάβει οι πρακτικές ευγονικής στο παρελθόν και πώς και κατά πόσο έχουν επηρεάσει τον προγεννητικό έλεγχο στο παρόν. Επιπλέον, τονίζεται η σπουδαιότητα τής ενήμερης απόφασης. Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα επιχειρήματα, που συνηγορούν υπέρ του προγεννητικού ελέγχου. Αντίθετα, στο τρίτο κεφάλαιο αναπτύσσονται τα επιχειρήματα, τα οποία τάσσονται κατά του προγεννητικού ελέγχου. To τέταρτο κεφάλαιο επικεντρώνεται στο κατά πόσο υπάρχει δικαίωμα στην άγνοια του γενετικού υποβάθρου του εμβρύου. Και εδώ αναπτύσσονται επιχειρήματα, τα οποία τόσο υποστηρίζουν όσο και αντιτίθενται σε αυτό το δικαίωμα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα αν υπάρχει τέτοιο δικαίωμα. Το πέμπτο κεφάλαιο εξετάζει την προγεννητική συμβουλευτική και τη σημασία της ως της μεθόδου που μπορεί να οδηγήσει τις γυναίκες σε ηθικές επιλογές και, ταυτόχρονα, να τις καταστήσει υπεύθυνες. Τέλος, στο έκτο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα τελικά συμπεράσματα της Διατριβής. Συμπερασματικά, ο προγεννητικός έλεγχος είναι η πρακτική που βοηθά τα ζευγάρια να λάβουν ηθικές και υπεύθυνες αποφάσεις, και η όποια συσχέτιση με την ευγονική του πρόσφατου σκοτεινού παρελθόντος αντανακλά την τάση μας να φαντασιωνόμαστε την ταύτιση τής ιατρικής με τις μακάβριες χρήσεις του περασμένου αιώνα. Η άγνοια κατασκευάζει εσφαλμένες αντιλήψεις και, επομένως, είναι απαραίτητο να μετατρέψουμε την άγνοια σε γνώση