Σκιαγράφηση του εικαστικού και ιδεολογικού τοπίου στην Ελλάδα, 1870-2007. Η υποδοχή του έργου του Γιάννη Χαλεπά (1851-1938)

διατυπώσεις του Χαλεπά. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτές, ανιχνεύουν νεωτερικά χαρακτηριστικά ως προς την έκφραση των μορφών του. Οι σκέψεις τους περί μοντερνικότητας βρίσκουν ουσιαστικότερη εφαρμογή στις ώριμες αφαιρετικές συνθέσεις του, στις οποίες εντοπίζουν και «ελληνικά» στοιχεία στη βάση του κυρίαρχου ελληνοκεντρισμού. Η υποδοχή των καλλιτεχνικών του προϊόντων, σε συνάρτηση με την ψυχοπάθειά του, ωθεί όσους καταπιάνονται με τον Χαλεπά – ειδικούς και μη – να εντρυφήσουν στη ζωή του και να προβάλουν το έργο του. Χάρη στον διάλογο για το φαινόμενο «Χαλεπάς», ο γλύπτης απασχολεί σταθερά το πολιτισμικό γίγνεσθαι του τόπου.