Η Αθήνα των Κλασικών Χρόνων (από το τέλος των Μηδικών Πολέμων έως την Ειρήνη του Βασιλέα). Μια ιστορική αναδρομή μέσα από τις επιγραφές και άλλες πρωτογενείς πηγές

Abstract

Η παρούσα εργασία εξετάζει τα κυριότερα ιστορικά γεγονότα της Αθήνας του 5ου π.Χ. και των αρχών του 4ου π.Χ. αιώνα. Αρχικά, προσεγγίζεται η εποχή που έπεται το τέλος των Μη-δικών πολέμων, όπου η Αθήνα ανέδειξε τη δύναμή της και απέκτησε σταθερές συμμαχίες με άλλες πόλεις της Ελλάδας. Στη συνέχεια, αναφέρεται η ίδρυση της Αθηναϊκής Συμμαχί-ας, μιας συμμαχίας από πόλεις της Ελλάδας που είχαν συνασπιστεί για να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο της Περσικής απειλής. Η Αθήνα, που ανέλαβε την ηγεσία της συμμαχίας, απέ-κτησε την απαιτούμενη ισχύ και τους πόρους ώστε να αναδειχθεί η κυρίαρχη ναυτική δύ-ναμη στο Αιγαίο. Η περίοδος της Αθηναϊκής Αυτοκρατορίας χαρακτηρίστηκε τόσο από στρατιωτικές όσο και από πολιτιστικές επιτυχίες. Η Αθήνα αναδείχθηκε σε κέντρο πνευματικής και καλλιτεχνικής δραστηριότητας και οι πολίτες της έχαιραν των ελευθεριών που πρόσφερε η δημοκρατία. Ο Παρθενώνας, ένα από τα πιο διακεκριμένα κτίρια της αρχαίας Ελλάδας, κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Η ανάπτυξη αυτή της Αθήνας θορύβησε τις πόλεις της Πελοποννήσου, ιδιαίτερα την Σπάρτη και οδήγησε εν τέλει στον Πελοποννησιακό Πόλε-μο, την μείζονα αυτή σύγκρουση των Ελλήνων που διήρκεσε από το 431 έως το 404 π.Χ. Το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου σηματοδότησε την πτώση της Αθηναϊκής Ηγεμονί-ας και την άνοδο των Σπαρτιατών. Οι Αθηναίοι υπέστησαν μεγάλη καταστροφή, ο πληθυ-σμός μειώθηκε και οι πόροι εξαντλήθηκαν. Ωστόσο, η Αθήνα παρέμεινε ένα σημαντικό πο-λιτιστικό και διανοητικό κέντρο στην Ελλάδα. Η κυριαρχία της Σπάρτης, προκάλεσε τις αντι-δράσεις των ελληνικών πόλεων, οδηγώντας τες σε μία ακόμη συμπλοκή, τον Κορινθιακό Πό-λεμο (395-387 π.Χ.). Ο σχεδόν δεκαετής αυτός πόλεμος οδήγησε στην παραχώρηση εδά-φους στην Περσική Αυτοκρατορία, η οποία ανέλαβε να μεσολαβήσει για την παύση των εχθροπραξιών στον ελλαδικό χώρο. Τα ιστορικά γεγονότα της υπό εξέταση περιόδου αποκαλύπτονται μέσα από τις πρωτογενείς πηγές όπως οι επιγραφές, που αναφέρονται σε ψηφίσματα, δημόσιες ομιλίες και τα νομί-σματα που εκδόθηκαν τον 5ο και τον 4ο αιώνα π.Χ. Με τη βοήθεια των δευτερογενών πη-γών αποκαλύπτονται οι πολύτιμες ενδείξεις για την κατανόηση των πολιτικών, των στρατιω-τικών και των πολιτιστικών εξελίξεων της Κλασικής Αθήνας.