Η Performance Art στην Κύπρο της μετα-Covid εποχής

Abstract

Ο στόχος αυτής της μεταπτυχιακής διατριβής είναι να μελετηθεί η Performance Art στην Κύπρο σε μια εποχή όπου οι μάσκες πλέον βγαίνουν και ο κόσμος, μετά από δύο χρόνια διακεκομμένου εγκλεισμού και συνεχόμενου φόβου, αφήνεται να κυκλοφορήσει και πάλι χωρίς περιορισμούς. Σε πρώτο στάδιο γίνεται μια ιστορική αναδρομή όπου αναλύεται το πώς οι ρίζες της performance art έχουν διαμορφώσει και έχουν οδηγήσει αυτό το είδος τέχνης να εξελιχθεί σε αυτό που είναι σήμερα. Αναφέρονται κατόπιν θεωρίες από τον Λεβινάς και τον Ντεριντά όπου γίνεται μια σύνδεση της performance art με την ανθρώπινη ευαλωτότητα. Ερευνάται η οπτική μέσα από την οποία διεκπεραιώνεται μια performance art που έχει ως κύριο άξονα την διάδραση με το κοινό και παράμετροι που πιθανόν να επηρεάζουν τους επιτελεστές ως προς τη σύλληψη της θεματολογίας καθώς και τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται και διαδρά το κοινό. Για να εξεταστεί το αν η τέχνη αυτή μπορεί να επηρεάζεται ακόμη και σήμερα από την πανδημία (Covid19), πάρθηκαν συνεντεύξεις από ντόπιους performance artists και αναλύθηκε το πως οι ίδιοι βίωσαν τον Covid19 και πως είναι για τους ίδιους η μετα-Covid εποχή. Ακολούθως, δημιουργήθηκε ένα δρώμενο πειραματικής performance art, στην The O Gallery στην Λάρνακα, βασισμένο σε ένα πίνακα του Αντρέα Καραγιάν από την σειρά IDOLS (1967-68). Μέσω του δρωμένου αυτού παρατηρήθηκε πως η προσέλευση του κόσμου είναι πολύ υψηλότερη της αναμενόμενης, η χρήση μάσκας είναι πλέον μηδενική και το κοινό φτάνει με χαλαρή διάθεση και όρεξη να κοινωνικοποιηθεί. Ο Covid19 μετά από δύο δύσκολα χρόνια έχει πλέον σβήσει, και μια καινούρια εποχή ξεκινά για τον χώρο των τεχνών, γεμάτη ερωτηματικά αλλά και καινούρια θέματα τα οποία αναδύθηκαν μέσα από την εποχή του εγκλεισμού.