| dc.contributor.advisor | Κραίας, Γεώργιος | |
| dc.contributor.author | Μάλαμα, Κυριακή | |
| dc.contributor.other | Malama, Kyriaki | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2023-01-25T08:12:09Z | |
| dc.date.available | 2023-01-25T08:12:09Z | |
| dc.date.copyright | 2023-01-25 | |
| dc.date.issued | 2022-12 | |
| dc.identifier.other | ΘΣΠ/2022/00176 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/5440 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Στόχο της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής αποτελεί η διερεύνηση της δυαδικής σχέσης και της επιλογής του μοτίβου απεικόνισης των χαρακτήρων ως «ζεύγη» στη δραματουργία των βασικότερων εκπροσώπων του ευρωπαϊκού Θεάτρου του Παραλόγου, καθώς και οι προεκτάσεις αυτών στο μεταγενέστερο αγγλοσαξονικό και αμερικανικό θέατρο.
Tα βασικά ερωτήματα αφορούν στον ακριβή καθορισμό του είδους των δυαδικών σχέσεων (ψυχολογική, φυσική/σωματική, κοινωνική και υπαρξιακή υπόσταση των χαρακτήρων), την ύπαρξη ή την απουσία συναισθηματικών δεσμών και εξάρτησης, τα βαθύτερα κίνητρα και τον ρόλο του ζευγαριού στην εξέλιξη της δραματικής πλοκής. Μελετάται ακόμη η λειτουργία και η χρηστικότητα της δυαδικότητας ως συγγραφική επιλογή, η συμμετρία/ασυμμετρία των ρόλων στα πλαίσια αυτής, ο συμβολισμός, τα μέσα διαχείρισης και απεικόνισής της σε επίπεδο συγγραφής και σκηνοθεσίας. Εξετάζεται το είδος επικοινωνίας (γλωσσικής, κινησιολογικής, σκηνικής) των δραματικών προσώπων και ο σημασιολογικός ρόλος της παρουσίας ή απουσίας αυτής. Τέλος, επιχειρείται μια προσέγγιση των ειδολογικών/υφολογικών χαρακτηριστικών απόδοσης της έννοιας του «ζευγαριού».
Μετά από μια μικρή εισαγωγή στην οποία αναφέρονται ορισμένα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της φόρμας του Θεάτρου του Παραλόγου, μελετούνται οι ευρωπαίοι συγγραφείς Beckett, Ionesco και Genet. Όσον αφορά στην προσέγγιση των Ionesco και Genet, η έρευνα δεν περιορίζεται αποκλειστικά στα σημαντικότερα και περισσότερο γνωστά έργα τους, αλλά επεκτείνεται στην εργογραφία, εφόσον η δυαδικότητα διακρίνεται, εξίσου, ισχυρή και εξυπηρετεί διαφορετικά συγγραφικά μοτίβα και θεατρικές τεχνικές, παρά την παρουσία δευτερευόντων δραματικών προσώπων.
Μετά το πέρας της διερεύνησης των τριών γαλλόφωνων εκπροσώπων, ακολουθεί συγκεντρωτική ανάλυση της προσέγγισης της δυαδικότητας για τον καθένα, ενώ στη συνέχεια, αναζητούνται οι τυχόν επιρροές του Ευρωπαϊκού Θεάτρου του Παραλόγου στο Αγγλοσαξονικό και Αμερικανικό Θέατρο, μελετώντας ενδεικτικά δυο έργα των Pinter και Albee, αντιστοίχως.
Για τον κάθε εξεταζόμενο εκπρόσωπο, επισημαίνονται, αρχικά, κάποια βασικά δραματολογικά στοιχεία προσέγγισης των ζευγαριών, ενώ ο κύριος στόχος της μελέτης αυτής συνίσταται στην εμβάθυνση και καταγραφή των συγκεκριμένων μοντέλων σύμφωνα με τα οποία κάθε συγγραφέας διαχειρίζεται τη δυαδικότητα. | el_GR |
| dc.format.extent | vii, 82 σ. ; 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.publisher | Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
| dc.subject | Θέατρο -- Δυαδικές σχέσεις | el_GR |
| dc.subject | Theater -- Binary relationships | el_GR |
| dc.title | Ο ρόλος, η απόδοση και η λειτουργία της δυαδικότητας στο παραδοσιακό Γαλλικό θέατρο του παραλόγου και οι προεκτάσεις του στο σύγχρονο Αγγλοσαξονικό και Αμερικανικό θέατρο | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | The aim of this master's thesis is to investigate the binary relationship and the choice of the pattern of portraying the characters as a "couple" in the dramaturgy of the main representatives of the European Theater of the Absurd, as well as their extensions in the later Anglo-Saxon and American theater.
The basic questions concern the exact definition of the type of binary relationships (psychological, physical, social and existential status of the characters), the existence or absence of emotional bonds and dependence, the deeper motivations and the role of the couple in the development of the dramatic plot. The function and usability of duality as an authorial choice, the symmetry/asymmetry of the roles within it, its symbolism, management and depiction at the level of writing and directing are also studied. The type of communication (linguistic, kinesiology, scenery) of the dramatic figures and the semantic role of its presence or absence are examined. Finally, an approach to the speciological/physiological performance characteristics of the concept of "couple" is attempted.
After a short introduction in which some dominant features of the Theater of the Absurd form are mentioned, the European authors Beckett, Ionesco and Genet are studied. Regarding the approach of Ionesco and Genet, the research is not limited exclusively to their most important and best-known works, but extends to their playwritings, since the duality is distinguished, equally, strong and serves different writing patterns and theatrical techniques, despite the presence of secondary dramatic figures.
After the investigation of the three French-speaking representatives, a consolidated analysis of the duality approach for each one follows, while then, the possible influences of the European Theater of the Absurd on the Anglo-Saxon and American Theater are searched for, by studying two works by Pinter and Albee, respectively.
For each examined representative, some basic dramatological elements of the couples' approach are highlighted, while the main goal of this study consists in deepening and recording the specific models according to which each author manages the duality. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
