Εργασία από το σπίτι στην εποχή του ιού Covid-19

Abstract

Εισαγωγή - Η πανδημία του Covid-19 έχει αναγκάσει τις κυβερνήσεις σε πολλές χώρες να αποφασίσουν να κλειδώσουν και να εφαρμόσουν το μοντέλο της εργασία από το σπίτι για υπαλλήλους στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Το μοντέλο της εργασία από το σπίτι στοχεύει να περιορίσει τις κοινοτικές δραστηριότητες, να εφαρμόσει κοινωνική και φυσική απόσταση και να αποτρέψει τα πλήθη ανθρώπων, επειδή η απειλή της επιδημίας Covid-19 δεν μπορεί να υποτιμηθεί και να αγνοηθεί.

Σκοπός - Ο σκοπός της έρευνας είναι η μελέτη των σχετικών βιβλιογραφικών και ποιοτικών δεδομένων που αφορούν τις έρευνες για την εργασία από το σπίτι και ιδιαίτερα στην εποχή του ιού Covid-19, όπως επίσης και η ανάλυση και συζήτηση των πρωτογενών δεδομένων έρευνας με χρήση ερωτηματολογίου έρευνας σχετικά.

Μεθοδολογία - Η συλλογή των στοιχείων έγινε με τη μέθοδο του αυτοσυμπληρούμενου ερωτηματολογίου απευθείας από τους ίδιους τους ερωτώμενους. Στόχος της ερευνήτριας, ήταν το ερωτηματολόγιο να είναι σαφές και χωρίς αοριστίες. Ακόμα στους ερωτώμενους δόθηκαν σαφείς οδηγίες συμπλήρωσης του ερωτηματολογίου για διευκόλυνση στη συμπλήρωσή του, αναφορικά με την μελέτη της περίπτωσης της εργασίας από το σπίτι και ιδιαίτερα στην εποχή του ιού Covid-19. Αποτελέσματα – Επιβεβαιώνεται η άποψη των εργαζομένων σχετικά με το αν η εργασία εξ’ αποστάσεως είναι περισσότερο αυξημένη διαφέρει ανάλογα με την ηλικία τους και συγκεκριμένα οι εργαζόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας (άνω των 51 ετών) θεωρούν ότι η εργασία εξ’ αποστάσεως είναι λιγότερο αυξημένη σε σύγκριση με τους εργαζόμενους νεαρότερης ηλικίας (31-40 ετών) που θεωρούν ότι είναι αρκετά αυξημένη. Επίσης καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι επιβεβαιώνεται ότι ερευνητικό μας ερώτημα ότι δηλαδή η άποψη των εργαζομένων σχετικά με το αν η εργασία εξ’ αποστάσεως επηρεάζει την προσωπική τους ζωή διαφέρει ανάλογα με τα έτη προϋπηρεσίας τους και συγκεκριμένα οι εργαζόμενοι με μικρότερη προϋπηρεσία (λιγότερο από 10 χρόνια) θεωρούν πως η εργασία εξ’ αποστάσεως επηρεάζει την προσωπική τους ζωή σε αρκετό βαθμό ενώ οι εργαζόμενοι με παραπάνω από 10 χρόνια προϋπηρεσίας στον φορέα τους θεωρούν πως η εργασία εξ’ αποστάσεως επηρεάζει την προσωπική τους ζωή σε λίγο βαθμό. Τέλος, καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι επιβεβαιώνεται ότι ερευνητικό μας ερώτημα ότι δηλαδή η άποψη των εργαζομένων σχετικά με το αν η εργασία τους μπορεί να πραγματοποιηθεί εξ’ αποστάσεως διαφέρει ανάλογα με το εκπαιδευτικό τους επίπεδο και συγκεκριμένα οι εργαζόμενοι απόφοιτοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης θεωρούν λιγότερο εφικτή την εργασία εξ’ αποστάσεως σε σύγκριση με τους απόφοιτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και τους κατόχους Μεταπτυχιακού/Διδακτορικού τίτλου, που είναι πιο θετική στην ιδέα αυτή.

Συμπεράσματα - Μέσα από μια συζήτηση της σχετικής βιβλιογραφίας, αυτή η εργασία υποστηρίζει ότι κατά τη διάρκεια της κρίσης του ιού COVID-19, όταν οι άνθρωποι εργάζονταν από το σπίτι, έπρεπε να αντιμετωπίσουν ζητήματα, όπως η βελτίωση των εργασιακών δεξιοτήτων, το άγχος των εργαζομένων υπό την κρίση, η ανισορροπία εργασίας-οικογένειας και η ενίσχυση της εταιρικής κουλτούρας των επιχειρήσεις. Η εστίαση σε αυτά τα ζητήματα έχει οφέλη τόσο για οργανισμούς όσο και για άτομα, ειδικά στην τρέχουσα κρίση. Η μελλοντική έρευνα θα πρέπει επίσης να εξετάσει τις επιπτώσεις αυτού του μοντέλου εργασίας στην εποχή μετά τον ιό COVID-19.