Επαγγελματική εξουθένωση (burnout) των εργαζομένων στους χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας του δημόσιου τομέα στην εποχή της πανδημίας COVID-19 – Βιβλιογραφική ανασκόπηση

Abstract

Εισαγωγή: Τον Δεκέμβριο του 2019 έκανε την εμφάνισή του ο θανατηφόρος ιός SARS-COV-2 ο οποίος προκάλεσε τη νόσο Covid-19, μία πανδημία που εξαπλώθηκε με ταχείς ρυθμούς σ’ όλη την υφήλιο και σκόρπισε θάνατο, θλίψη, φόβο και πόνο. Επιπλέον, επιφόρτισε τους εργαζόμενους στις υπηρεσίες υγείας, κυρίως γιατρούς και νοσηλευτές, με υπερβολικό στρες, το γνωστό Σύνδρομο Επαγγελματικής Εξουθένωσης (Burnout). Σκοπός: Με την παρούσα εργασία επιχειρείται σε κάποιο βαθμό να ερευνηθούν οι παράγοντες που σχετίζονται με την αύξηση του Burnout στην περίοδο της πανδημίας Covid-19 καθώς επίσης και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επαγγελματίες υγείας. Υλικό – Μέθοδος: Για την παρούσα ερευνητική εργασία η οποία είναι μη πειραματική αλλά περιγραφική με στόχο τη διερεύνηση συγκεκριμένων ερευνητικών ερωτημάτων χρησιμοποιήθηκε ένα ειδικά διαμορφωμένο ερωτηματολόγιο αποτελούμενο από έναν συνδυασμό δημογραφικών στοιχείων και από το ερωτηματολόγιο OLBI, που αφορά τη ψυχική υγεία. Το ερωτηματολόγιο ήταν ανώνυμο και μοιράστηκε σε 89 εργαζόμενους σε δημόσιους χώρους υγείας και ακολούθησε ανάλυση των δεδομένων. Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το φύλο και η θέση εργασίας των υγειονομικών δεν επηρεάζουν τον βαθμό εξάντλησης και εμφάνισης εξουθένωσης (burnout). Η επίδραση της πανδημίας στην εμφάνιση του συνδρόμου επαγγελματικής εξουθένωσης δεν είναι εφικτό να προσδιοριστεί καθώς δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης με χρονικές περιόδους πριν το 2020. Συμπεράσματα: Το φαινόμενο της επαγγελματικής εξουθένωσης στους υγειονομικούς κατέστη έντονο στην περίοδο της πανδημίας με σοβαρές επιπτώσεις στο επίπεδο παροχής υπηρεσιών στις δημόσιες δομές υγείας σύμφωνα με βιβλιογραφικές πηγές. Είναι καθήκον των υγειονομικών να προλαμβάνουν τέτοιες καταστάσεις ώστε να είναι σε θέση να προσφέρουν φροντίδα σε άτομα που την έχουν ανάγκη. Η πολιτεία δε από την πλευρά της θα πρέπει αφ’ ενός μεν να μεριμνήσει για την προστασία και προαγωγή της υγείας των υγειονομικών και αφ’ ετέρου να εφαρμόσει γενικότερα μια υγειονομική πολιτική που θα προβλέπει στην αποτροπή της εμφάνισης εξουθένωσης (burnout) και κατ’ επέκταση στη ψυχική και κοινωνική ευημερία του πληθυσμού. Τέλος, είναι επιτακτική η συνέχιση της διενέργειας ανάλογων μελετών όσο διαρκεί ακόμη η πανδημία, αλλά και μετά το τέλος αυτής.