Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΛιαπής, Βάϊος
dc.contributor.authorΑποστόλου, Μαρίνα
dc.contributor.otherApostolou, Marina
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2022-06-21T10:03:30Z
dc.date.available2022-06-21T10:03:30Z
dc.date.copyright2022-06-21
dc.date.issued2022-05
dc.identifier.otherΘΣΠ/2022/00173el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/5170
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΣκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι να διερευνηθεί ο τρόπος πρόσληψης του μύθου του Οιδίποδα στη νεότερη και σύγχρονη εγχώρια λογοτεχνική παραγωγή (θέατρο – μυθιστόρημα – ποίηση). Σταθερό σημείο αναφοράς θα αποτελεί το μυθικό πρόσωπο του Οιδίποδα, όπως αυτός παρουσιάστηκε μέσα από τις τραγωδίες του Σοφοκλή και συγκεκριμένα μέσα από τα έργα Οιδίπους Τύραννος, Οιδίπους επί Κολωνώ και Αντιγόνη. Το σώμα της διατριβής διαιρείται σε τρία διακριτά μέρη: πέραν της εισαγωγής, όπου θα επιχειρήσουμε να εξηγήσουμε σύντομα τους λόγους για τους οποίους ο Οιδίπους γοητεύει διαχρονικά αναγνώστες και θεατρικό κοινό, θα αναλύσουμε αρχικά δύο θεατρικά έργα που αφορμώνται από την ιστορία του Οιδίποδα, στη συνέχεια θα εξετάσουμε ένα μυθιστόρημα και μία νουβέλα που ομοίως εμπνέονται από τις περιπέτειες του σοφόκλειου ήρωα αλλά και της κόρης του Αντιγόνης και θα ολοκληρώσουμε με έξι ποιήματα με σημαντική χρονική διαφορά το ένα από το άλλο που ανάλογα με τα προηγούμενα λογοτεχνικά κείμενα εμπνέονται από τον αρχαίο του μύθο για να λάβουν το δικό τους τελικό σχήμα. Για τον στόχο αυτό, έχουμε επιδιώξει να πάρουμε συνέντευξη (όπου αυτό στάθηκε εφικτό) από συγγραφείς κάποιων από τα έργα που μας ενδιαφέρουν και καλλιτέχνες σχετικούς με αυτά για να ερευνήσουμε πιο άμεσα γιατί και πώς ο Οιδίπους αποτέλεσε τον πνευματικό τους φάρο. Η μεταπτυχιακή διατριβή θα ολοκληρωθεί με το συμπέρασμα που προκύπτει ως προς το βαθμό επίδρασης και το μέγεθος μετασχηματισμού του μύθου. Τα κείμενα που μας απασχολούν είναι τα εξής (με χρονολογική σειρά): Ο δολοφόνος του Λάιου και τα κοράκια, Μάριος Ποντίκας (2004), Οιδίνους, Θανάσης Τριαρίδης (2013) από τον χώρο του θεάτρου, Ο δρόμος προς τον Κολωνό, Καίη Τσιτσέλη (1979), Η κόρη του Οιδίποδα, Θανάσης Σκρουμπέλος (2015) τα δύο πεζογραφήματα και Ο Οιδίπους, Κωνσταντίνου Καβάφη (1895), Δεν είναι ο Οιδίπους, Μίλτου Σαχτούρη (1948), Αντιγόνης υπέρ Οιδίποδος, Ντίνου Χριστιανόπουλου (1950), Οιδίπους τυραννούμενος, Νίκου Καρούζου (στην ποιητική συλλογή Οιδίπους τυραννούμενος και άλλα ποιήματα με έργα κυρίως της δεκαετίας του 1950), Ιστορία του Οιδίποδα, Τίτου Πατρίκιου (1971), Στους δρόμους τους βιοτικούς, Νίκου Εγγονόπουλου (1978) τα έξι ποιήματα.el_GR
dc.format.extentviii, 92 σ. ; 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.publisherΑνοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρουel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΟιδίπους (Ελληνική μυθολογία) -- Σύγχρονο θέατροel_GR
dc.titleΟ μύθος του Οιδίποδα στη νεότερη και σύγχρονη ελληνική γραμματείαel_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractThe aim of this dissertation is to investigate the way of accepting the myth of Oedipus in the modern and contemporary domestic literature production (theatre - novel - poetry). Our fixed point of reference will be the mythical personage of Oedipus, as he was presented through the tragedies of Sophocles and specifically through the works Oedipus Tyrannus, Oedipus at Colonus and Antigone. The body of the dissertation is divided in three distinct parts: in addition to the introduction, where we will try to explain briefly the reasons why Oedipus fascinates readers and theatrical audiences, we will first analyse two plays based on the history of Oedipus, then we will examine a novel and another short novel that are also inspired by the adventures of the Sophocles’ hero and his daughter Antigone and we will conclude with six poems having a significant time difference from each other which according to the previous literature texts are inspired by his ancient myth to get their own final shape. To this end, we have sought to interview (where possible) authors of some of the works we are interested in and related artists in order to investigate more directly why and how Oedipus was their spiritual beacon. The MA thesis will be completed with the conclusion that emerges in terms of the degree of influence and the size of the transformation of the myth. The texts that concern us are the following (in chronological order): The murderer of Laios and the crows, Marios Pontikas (2004), Oidinous, Thanassis Triaridis (2013) from the field of theatre, The road to Colonus, Kaii Tsitseli (1979), The daughter of Oedipus, Thanassis Skroubelos (2015) the two novels and Oedipus, Constantine Cavafy (1895), Not Oedipus, Miltos Sachtouris (1948), Antigone in favour of Oedipus, Dinos Christianopoulos, (1950), Oedipus tyrannized, Nikos Karouzos (in the poetry collection Oedipus tyrannized and other poems with works mainly from the 1950s), History of Oedipus, Titos Patrikios (1971), In the streets of living, Nikos Eggonopoulos (1978) the six poems.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής