| dc.contributor.advisor | Σιδηροπούλου, Αύρα | |
| dc.contributor.author | Ιωαννίδου, Κυριακή Α. | |
| dc.contributor.other | Ioannidou, Kyriaki A. | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2022-06-21T10:00:46Z | |
| dc.date.available | 2022-06-21T10:00:46Z | |
| dc.date.copyright | 2022-06-21 | |
| dc.date.issued | 2022-05 | |
| dc.identifier.other | ΘΣΠ/2022/00168 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/5165 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή καταπιάνεται με το θεωρητικό (και πρακτικό) υπόβαθρο της έννοιας της αποσπασματικότητας στη σύγχρονη θεατρική πρακτική, μελετώντας την υπό το πρίσμα τόσο της γνωσιακής επιστήμης και της νευροεπιστήμης, όσο και της (σύγχρονης) σκηνοθεσίας και δραματουργίας. Βασικός ερευνητικός στόχος είναι η εξέταση των διαφορετικών τρόπων, τεχνικών και μεθόδων που μπορούν να αξιοποιηθούν από τη σύγχρονη σκηνοθεσία με σκοπό την παρουσίαση αποσπασμάτων αρχαιοελληνικής κωμωδίας στη θεατρική σκηνή.
Στο ανωτέρω πλαίσιο, μελετήθηκαν βασικές αρχές της γνωσιακής επιστήμης και της νευροεπιστήμης που διέπουν τον τρόπο με τον οποίο ο ανθρώπινος εγκέφαλος προσλαμβάνει και νοηματοδοτεί αποσπάσματα πληροφοριών, καθώς και η μεθοδολογία του ερευνητικού έργου «Fragments» που καταπιάνεται με αποσπασματικά κείμενα αρχαίας τραγωδίας. Εν συνεχεία εξετάστηκαν οι δραματουργικές παρεμβάσεις σημαντικών θεατρανθρώπων του 20ου και 21ου αιώνα σε αποσπασματικά κείμενα αρχαιοελληνικού θεάτρου, με σκοπό την εξεύρεση των καταλληλότερων μέσων για τη δραματουργική επεξεργασία αποσπασματικών κειμένων. Όπως διαφαίνεται από την έρευνα που πραγματοποιήθηκε αλλά κι από την πειραματική περφόρμανς, «Μενάνδρεια Θραύσματα», που μαγνητοσκοπήθηκε για τις ανάγκες της παρούσας διατριβής, οι σύγχρονες μορφές θεάτρου, οι οποίες χαρακτηρίζονται από διαδραστικότητα και πειραματισμό (π.χ. περφόρμανς, θέατρο της επινόησης, αυτοσχεδιαστικό θέατρο, κ.α.), κρίνονται ως τα καταλληλότερα θεατρικά μέσα για τη δημιουργία θεατρικών συνθέσεων / παραστάσεων από αποσπασματικά κείμενα.
Δείγμα των μεθόδων και των τεχνικών που δύνανται να χρησιμοποιηθούν για παρουσίαση αποσπασματικών κειμένων στη σκηνή παρέχεται στη μαγνητοσκοπημένη περφόρμανς, μέσω της οποίας η γράφουσα εισηγείται την απομάκρυνση των επαγγελματιών του θεάτρου από την παραδοσιακή πρακτική «αναδόμησης» των αποσπασματικών κειμένων, με σκοπό την ανάδειξη των διαχρονικών φιλοσοφικών μηνυμάτων που εμπερικλείονται στα αποσπασματικά κείμενα αρχαίας κωμωδίας.
Η έρευνα συμπληρώνει ένα σημαντικό κενό στη βιβλιογραφία και την πρακτική ενασχόληση με την αρχαία ελληνική κωμωδία στη σύγχρονη σκηνή, καθώς το ενδιαφέρον για αρχαιοελληνικά αποσπάσματα ως επί το πλείστον περιορίζεται στην αρχαία τραγωδία. Η διατριβή ευελπιστούμε ότι θα δώσει το έναυσμα για περαιτέρω έρευνα στο θεματικό αυτό πεδίο μέσω της σύζευξης της θεωρητικής διερεύνησης και της πρακτικής εφαρμογής. | el_GR |
| dc.format.extent | ix, 58 σ. ; 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.publisher | Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
| dc.subject | Αποσπασματικότητα -- Θεατρική τεχνική | el_GR |
| dc.subject | Fragmentation -- Theatre practice | el_GR |
| dc.title | "Mind the Gap" : Η έννοια της αποσπασματικότητας στη σύγχρονη σκηνοθεσία | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | The present thesis deals with the theoretical (and practical) background of the concept of fragmentation in contemporary theatre practice, analyzing it through the prism of both cognitive science and neuroscience, as well as (contemporary) direction and drama. The main research goal is to examine the different ways, techniques and methods that can be utilized by contemporary direction in order to present fragments from ancient Greek comedy on the theatre stage.
In the above-mentioned context, study has been carried out on basic principles of cognitive science and neuroscience which govern the way in which the human brain receives and interprets information fragments, as well as on the methodology of the "Fragments" research project, which deals with fragmentary texts from ancient tragedy. Then the dramaturgical interventions of significant theatre personalities of the 20th and 21st century in fragmentary texts of ancient Greek theatre were examined, aiming to discover the most suitable means for the dramaturgical elaboration of fragmentary texts. As illustrated by the research carried out but also from the experimental performance, "Menandrean Fragments", which was recorded for the needs of the present thesis, the modern forms of theatre, which are characterized by interaction and experimentation (for instance performance, theatre of invention, improvised theatre etc) are considered to be as the most appropriate theatrical means for the creation of theatre compositions / performances deriving from fragmentary texts.
A sample of the methods and techniques that can be used for the presentation of fragmentary texts on stage is provided in the recorded performance, through which the writer suggests avoiding the traditional practice of "reconstruction" of fragmentary texts, aiming to highlight the timeless philosophical messages contained in the fragmentary texts of ancient comedy.
The research fills a significant gap in the literature and the practical involvement with ancient Greek comedy on the modern stage, as the interest in ancient Greek fragments is mostly limited to ancient tragedy. We trust that the thesis shall trigger for further research in this subject field through the conjunction of theoretical investigation and practical application. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
