| dc.contributor.advisor | Μαρκουλής, Στέλιος | |
| dc.contributor.author | Κυριακίδης, Αντώνης | |
| dc.contributor.other | Kyriakidis, Antonis | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2021-07-26T07:04:08Z | |
| dc.date.available | 2021-07-26T07:04:08Z | |
| dc.date.copyright | 2021-07-23 | |
| dc.date.issued | 2021-05 | |
| dc.identifier.other | ΤΡΑ-ΧΡΗ/2021/00375 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/4967 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Τα πιστωτικά ιδρύματα και οι επιχειρήσεις στην καθημερινή τους λειτουργία αντιμετωπίζουν σημαντικούς χρηματοπιστωτικούς κινδύνους. Στην προσπάθειά τους να μετριάσουν αυτούς τους κινδύνους, έχουν αναπτύξει διάφορα εργαλεία, τα οποία χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση του βαθμού έκθεσής τους στους κινδύνους αυτούς και τις πιθανές ζημιές που μπορούν να προκύψουν στα χαρτοφυλάκια και τις μετοχές τους.
Ένα σημαντικό και ευρέως διαδεδομένο εργαλείο υπολογισμού αυτών των κινδύνων είναι η μέθοδος εκτίμησης και ποσοτικοποίησης χρηματοπιστωτικών κινδύνων «Αξία σε Κίνδυνο» (Value at Risk). Η παρούσα εργασία καταπιάνεται με το εν λόγω εργαλείο, την έννοιά του, το πώς προέκυψε, τις εφαρμογές του, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του, όπως και τις κυριότερες μεθόδους υπολογισμού του.
Συγκεκριμένα, σκοπός της εργασίας αυτής είναι να ερευνήσει, μέσα από μια μελέτη περίπτωσης (case study), την αποτελεσματικότητα της «Αξίας σε Κίνδυνο» και να εξετάσει: (α) κατά πόσο συγκλίνουν τα αποτελέσματα της μέτρησης της αποτελεσματικότητάς της χρησιμοποιώντας τρεις διαφορετικές μεθόδους εκτίμησης (Διακύμανσης – Συνδιακύμανσης, Ιστορικής Προσομοίωσης και Προσομοίωσης Monte Carlo), και (β) πόσο αξιόπιστη είναι η μέθοδος «Αξία σε Κίνδυνο» για τη μέτρηση συγκεκριμένων χρηματοπιστωτικών κινδύνων. Για την επίτευξη των στόχων αυτών, γίνεται εφαρμογή των τριών προαναφερθέντων μεθόδων εκτίμησης σε πραγματικά δεδομένα (τιμές κλεισίματος) των χρηματιστηριακών δεικτών “NASDAQ Composite”, “Dow Jones Industrial Average” και “Russell 2000”, για συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Τα αποτελέσματα της παρούσας εργασίας κατέδειξαν ότι οι εκτιμήσεις που έχουν εξαχθεί από τις μεθόδους της Διακύμανσης - Συνδιακύμανσης και της Προσομοίωσης Monte Carlo συγκλίνουν ποσοτικά (περίπου η ίδια ζημιά) σε μεγάλο βαθμό, ενώ τα αποτελέσματα που έχουν προκύψει από τη μέθοδο της Ιστορικής Προσομοίωσης φαίνεται (σε συγκεκριμένα επίπεδα εμπιστοσύνης) να αποκλίνουν από τις άλλες δύο μεθόδους. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στο ότι η κάθε μέθοδος διέπεται από μια σειρά διαφορετικών υποθέσεων. Επίσης, κατέδειξαν ότι η «Αξία σε Κίνδυνο» αποτελεί έναν αρκετά αξιόπιστο εκτιμητή, ο οποίος εντούτοις δεν μπορεί να δώσει στο 100% την ενδεχόμενη ζημιά. Συνεπώς, θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλα εργαλεία για καλύτερα αποτελέσματα. | el_GR |
| dc.format.extent | vii, 65 σ. 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.publisher | Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
| dc.subject | Χρηματοοικονομικός κίνδυνος | el_GR |
| dc.subject | Value at Risk | el_GR |
| dc.subject | Διαχείριση κινδύνου | el_GR |
| dc.subject | Risk management | el_GR |
| dc.title | Εκτίμηση χρηματοοικονομικών κινδύνων με VaR (Value at Risk) και εφαρμοφή στους δείκτες "NASDAQ Composite", "Dow Jones Industrial Average" και "Russell 2000" | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | Credit institutions and firms are confronted with important financial risks in their daily operation. In their effort to mitigate these risks, they have developed several tools which are used to evaluate the degree of their exposure to these risks and the possible losses that might occur to their portfolios and stocks.
An important and widely used tool for measuring these risks is “Value at Risk”, a method of estimation and quantification of financial risks. The present dissertation deals with the said tool, its meaning, how it occurred, its implementations, its advantages and disadvantages and finally its main calculating methods.
In particular, the purpose of this dissertation is to investigate through a case study the effectiveness of “Value at Risk” and to examine: (a) whether the results of the measurement of its effectiveness converge, by using three different methods of estimation (Variance – Covariance, Historical Simulation and Monte Carlo Simulation), and (b) how reliable the “Value at Risk” method is for the measurement of particular financial risks. For the achievement of these objectives, the three aforementioned methods of estimation are implemented for a particular time period on real data (closing prices) of the stock market indices “NASDAQ Composite”, “Dow Jones Industrial Average” and “Russell 2000”.
The results of the present dissertation have proven that the estimations which have been extracted from the methods of Variance – Covariance and Monte Carlo Simulation converge quantitatively (approximately the same loss) to a great degree, while the results that have been extracted from the Historical Simulation method seem to diverge (on particular confidence levels) from the other two methods. This is probably due to the fact that each method is governed by a series of different assumptions. Furthermore, they have proven that “Value at Risk” constitutes a considerably reliable estimator, which nonetheless cannot estimate 100% the possible loss. Therefore, it should be used in combination with other tools for better results. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
