Περιβαλλοντική αξιολόγηση του Εθνικού Πάρκου Σχινιά Μαραθώνα από δεδομένα Landsat πολλαπλών ημερομηνιών

Αντικείμενο της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι η διερεύνηση της δυνατότητας χρήσης δορυφορικών πολυφασματικών εικόνων LANDSAT, για τον εντοπισμό των αλλαγών των τύπων εδαφών, στο Εθνικό Πάρκο Σχινιά Μαραθώνα για την χρονική περίοδο περίπου 30 ετών (1994-2017). Η περιοχή μελέτης, που χαρακτηρίζεται από την πλούσια βιοποικιλότητα του Εθνικού Πάρκου Σχινιά Μαραθώνα, περιλαμβάνει το σπάνιο δάσος κουκουναριάς, τον μεγαλύτερο υγρότοπο της Αττικής, τη χερσόνησο της Κυνόσουρας και τη θαλάσσια περιοχή του όρμου του Μαραθώνα Η μελέτη των όποιων περιβαλλοντικών μεταβολών συντελούνται εντός ενός τόσο εύθραυστου και υπό πίεση φυσικού οικοσυστήματος δύναται να αξιολογηθεί μέσω των αλλαγών χρήσης γης.Ως δεδομένα για την περιοχή αυτή ελήφθησαν οκτώ δορυφορικές εικόνες Landsat χωρικής ακρίβειας 30μ για τα χρησιμοποιούμενα κανάλια. Οι δορυφορικές εικόνες αφορούν τέσσερις διαφορετικές χρονολογίες, δυο εικόνες του 1994, δυο του 2003, δυο του 2013 και δυο πρόσφατες του 2017. Για την καλύτερη αξιολόγηση των αποτελεσμάτων οι εικόνες επιλέχθηκαν με κριτήριο το ποτέ κηρύχθηκε η περιοχή σε Εθνικό Πάρκο (2000), αλλά και να καλύπτουν και την υγρή και την ξερή περίοδο κάθε έτους λήψης.

Η επεξεργασία των εικόνων έγινε με τη βοήθεια του λογισμικού ΑRCGIS 10.3.
Πιο συγκεκριμένα οι εικόνες ταξινομήθηκαν σε τέσσερις τύπους εδαφών (τάξεις-κλάσεις), μετά την επιλογή της κατάλληλης μεθόδου ταξινόμησης. Στο τέλος υπολογίστηκαν στατιστικά στοιχεία για την σύγκριση μεταξύ των ταξινομημένων εικόνων και την εξαγωγή των συμπερασμάτων.

Συμπερασματικά λοιπόν στην περιοχή του Εθνικού Πάρκου Σχινιά Μαραθώνα οι σημαντικότερες μεταβολές στα δεδομένα χρήσεων γης είναι η δημιουργία του Ολυμπιακού Κωπηλατοδρομίου, που συνετέλεσε στην ύπαρξη μιας μόνιμης υδάτινης επιφάνειας στην περιοχή, όπως και η αύξηση των παραθεριστικών κατοικιών σε άμεσα γειτνιάζουσες περιοχές με το Εθνικό Πάρκο. Η χρήση πολυφασματικών εικόνων για τον εντοπισμό τέτοιων μεγάλων μεταβολών σε μια προστατευμένη περιοχή αποδείχθηκε επιτυχής αλλά για να επιτευχθεί ο στόχος συνολικής περιβαλλοντικής παρακολούθησης χρειάζεται εύρος και άλλων περιβαλλοντικών δεδομένων.