| dc.description.abstract | Εισαγωγή
Το Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο (ΑΕΕ) είναι μία οξεία εγκεφαλική διαταραχή αγγειακής προέλευσης, που αποτελεί ένα από τα συχνότερα αίτια μακροχρόνιας αναπηρίας με σημαντική επιβάρυνση σε προσωπικό, οικογενειακό και κοινωνικοοικονομικό επίπεδο. Όπως προκύπτει από διάφορες επιδημιολογικές μελέτες, υπάρχει αμφίδρομη σχέση μεταξύ ΑΕΕ και κατάθλιψης, καθώς η κατάθλιψη αποτελεί μια από τις σημαντικότερες ψυχοσυναισθηματικές διαταραχές μετά από ένα οξύ ΑΕΕ και αντιστρόφως, η ύπαρξη κατάθλιψης ενδεχομένως αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εκδήλωση ΑΕΕ.
Σκοπός
Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να αναζητήσουμε στη σύγχρονη βιβλιογραφία μελέτες που υποστηρίζουν ότι η κατάθλιψη είναι παράγοντας κινδύνου ΑΕΕ , να διαλευκάνουμε τους υποκείμενους παθοφυσιολογικούς και ψυχοκοινωνικούς μηχανισμούς αυτής της σχέσης και να αποδείξουμε ότι υπάρχει στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ της ύπαρξης κατάθλιψης και της βαρύτητάς της στους ασθενείς με οξύ ισχαιμικό ΑΕΕ με τη βαρύτητα του ΑΕΕ και της έκβαση των ασθενών.
Μέθοδος
Μελετήθηκαν προοπτικά 90 ασθενείς με οξύ ισχαιμικό ΑΕΕ (41,1% άνδρες, ηλικία 85,0±7,3 έτη). Κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο, καταγράφηκαν τα δημογραφικά στοιχεία των ασθενών και η παρουσία καρδιαγγειακών νοσημάτων και παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου. Η βαρύτητα του ΑΕΕ εκτιμήθηκε κατά την εισαγωγή με την κλίμακα NIHSS και η παρουσία κατάθλιψης εκτιμήθηκε με την κλίμακα PHQ-9. Κατά την έξοδο από το νοσοκομείο, καταγράφηκε η διάρκεια της νοσηλείας και εκτιμήθηκε η λειτουργική έκβαση με την τροποποιημένη κλίμακα Rankin.
Αποτελέσματα
Η μέση τιμή της κλίμακας PHQ-9 κατά την εισαγωγή στο νοσοκομείο ήταν 3,3±3,9. Το 40,0% των ασθενών δεν είχε κατάθλιψη ενώ πολύ ήπια, ήπια, μέτρια και μέτρια προς σοβαρή καταθλιπτική συνδρομή διαπιστώθηκε στο 27,8, 22,2, 7,8 και 2,2% των ασθενών αντίστοιχα. Κανείς ασθενής δεν είχε σοβαρή καταθλιπτική συνδρομή. Δε διαπιστώθηκε συσχέτιση μεταξύ της PHQ-9 και της ηλικίας, του βάρους ή του δείκτη μάζας σώματος των ασθενών, ούτε με το ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου ή καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου. Επιπλέον, δε διαπιστώθηκε συσχέτιση μεταξύ της PHQ-9 και της NIHSS (r=0,048, p=0,653). Το 28,9% των ασθενών είχε βαρύ ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Η PHQ-9 δε διέφερε μεταξύ των ασθενών με βαρύ ΑΕΕ και των ασθενών με ήπιο ΑΕΕ (3,4±3,8 και 3,2±3,9 αντίστοιχα, p=0,837). Η τροποποιημένη κλίμακα Rankin κατά την έξοδο από το νοσοκομείο ήταν 2,2±1,7. Δε διαπιστώθηκε συσχέτιση μεταξύ της PHQ-9 και της τροποποιημένης κλίμακας Rankin (r=0,068, p=0,524). Κατά την έξοδο από το νοσοκομείο, το 60,0% των ασθενών είχε δυσμενή έκβαση. Η PHQ-9 δε διέφερε μεταξύ των ασθενών με δυσμενή έκβαση και των ασθενών που ήταν λειτουργικά ανεξάρτητοι κατά την έξοδο από το νοσοκομείο (3,6±4,2 και 2,8±3,4 αντίστοιχα, p=0,321).
Συμπεράσματα
Στη μελέτη μας δε διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ της ύπαρξης κατάθλιψης στους ασθενείς με οξύ ισχαιμικό ΑΕΕ και της βαρύτητα αυτής με τη βαρύτητα του ΑΕΕ και την έκβαση των ασθενών ως προς το βαθμό λειτουργικής τους εξάρτησης. Χρειάζονται μεγάλες πολυκεντρικές προοπτικές μελέτες για να αποδείξουν τη συσχέτιση αυτή. Σε κάθε περίπτωση η αντιμετώπιση της κατάθλιψης θα πρέπει να είναι μέρος ενός ολιστικού προγράμματος διαχείρισης ασθενών με οξύ ισχαιμικό ΑΕΕ κατά την αποκατάστασή τους.
Λέξεις κλειδιά: ΑΕΕ, κατάθλιψη, NIHSS, Rankin, PHQ-9 | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | Introduction
Stroke is an acute cerebrovascular disorder and the most common cause of long-term disability with significant effects on personal, family and social and economic basis. According to various epidemiological studies, there is a two-way relationship between stroke and depression. Depression is one of the most important psycho-emotional disorders after an acute stroke and vice versa, the presence of depression may be a stroke risk factor.
Purpose of research
The aim of this study is to look at the current literature for studies that suggest that depression is a risk factor for stroke, to exam the underlying pathophysiological mechanisms and to demonstrate that there is a statistically significant correlation between the presence and the severity of depression and the severity of a stroke as well as the outcome of the patients with a stroke.
Method and material
We studied prospectively 90 patients with acute ischemic stroke (41.1% men, age 85.0 ± 7.3 years). After admission to the hospital, we recorded the demographic data of the patients as well as the presence of cardiovascular disease and cardiovascular risk factors. The severity of the stroke was assessed with the NIHSS scale, the presence of depression was assessed with n a PHQ-9 scale and the functional outcome was assessed with the modified Rankin scale.
Results
The mean value of the PHQ-9 scale when patients were admitted to the hospital was 3.3 ± 3.9. 40.0% of patients did not have depression while very mild, mild, moderate and moderate to severe depression were found in 27.8, 22.2, 7.8 and 2.2% of patients respectively. No patient had severe depressive disorder. No association was found between PHQ-9 scale and patients' age, weight or body mass index, nor with the history of cardiovascular disease or cardiovascular risk factors. In addition, no correlation was found between PHQ-9 scale and NIHSS (r = 0.048, p = 0.653). 28.9% of patients had a severe ischemic stroke. PHQ-9 scale was not different between patients with severe stroke and patients with mild stroke (3.4 ± 3.8 and 3.2 ± 3.9 respectively, p = 0.837). The modified Rankin scale after discharge was 2.2.±1.7. No correlation was found between PHQ-9 scale and the modified Rankin scale (r = 0.068, p = 0.524). Upon discharge from the hospital, 60.0% of patients had an adverse outcome. PHQ-9 did not differentiate between patients with adverse outcome and patients who were functionally independent when discharged from the hospital (3.6 ± 4.2 and 2.8 ± 3.4 respectively, p = 0.321).
Conclusion
In our study, no statistically significant correlation was found between the presence of depression in patients with acute ischemic stroke and the severity of the stroke nor the outcome of patients as far as their functional independence is concerned . New multicenter perspective studies are needed to prove this correlation. In any case, treating depression should be part of a holistic program for the treatment of patients with acute ischemic stroke during their rehabilitation period.
Keywords: stroke, depression, NIHSS, Rankin, PHQ-9 | el_GR |
