Οι σύγχρονες οικονομικές κρίσεις και οι επιπτώσεις στον τραπεζικό κλάδο και την πραγματική οικονομία-Η περίπτωση της ελληνικής κρίσης

Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή διαπραγματεύεται σε θεωρητικό επίπεδο το φαινόμενο των σύγχρονων οικονομικών κρίσεων και οι επιπτώσεις αυτών στον κλάδο των τραπεζών, ειδικότερα, όμως το αντίκτυπο που επέφερε η πρόσφατη παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Λαμβάνοντας υπόψη, ότι οι οικονομικές κρίσεις διαφέρουν ως προς τη φύση, την ένταση, τη γεωγραφική έκταση, τη χρονική διάρκεια κ.λπ. θα αναφέρουμε τις βασικές μορφές κρίσεων, καθώς και τις χώρες εμφάνισής των, δίνοντας έμφαση στην εμφάνιση και την εξέλιξη της πρόσφατης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Θα πραγματοποιηθεί μια ιστορική αναδρομή των σημαντικότερων οικονομικών κρίσεων από το 1930 έως και σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο. Στη συνέχεια, θα γίνει εκτενέστερη ανάλυση των μορφών και η εξέλιξη αυτών, κυρίως όμως ανάλυση για την κρίση των τραπεζών. Εν συνεχεία, θα επικεντρωθούμε στην τρέχουσα ελληνική τραπεζική κρίση, περιγράφοντας την οικονομική κατάσταση από το 2010 έως το 2015, δίνοντας έμφαση στους τραπεζικούς κινδύνους και στην άμεση ανάγκη εποπτείας των Τραπεζών. Θα ακολουθήσει μια οργανωμένη καταγραφή από ομαδοποιημένα δημοσιευμένα άρθρα από την παγκόσμια βιβλιογραφία, δεδομένου ότι η προσέγγιση του θέματος μας θα είναι θεωρητικής φύσεως. Μέσα από την επίκαιρη αρθρογραφία θα κατανοήσουμε και διάφορες έννοιες σχετικές με το θέμα.

Δεδομένου ότι, η σημερινή οικονομία έχει παγκοσμιοποιημένο χαρακτήρα έχει ως αποτέλεσμα μέσω αυτής, η οποιαδήποτε μορφή κρίσης σε οποιαδήποτε χώρα και να παρουσιαστεί, να μεταφέρεται και να εξελίσσεται με ραγδαίο ρυθμό σ’ όλη την υφήλιο. Οι επιπτώσεις της πρόσφατης κρίσης στις ελληνικές τράπεζες λόγω της παγκοσμιοποίησης και δεδομένου ότι οι ελληνικές τράπεζες ήταν εκτεθειμένες σε παράγωγα προϊόντα υψηλού κινδύνου, επηρεάστηκαν από την αύξηση του κόστους χρηματοδότησής τους με αποτέλεσμα τη μείωση της ρευστότητας. Για το λόγο αυτό, οι Τράπεζες προκειμένου να αντιμετωπίσουν την έλλειψη κεφαλαιακής επάρκειας και ρευστότητας τους μπήκαν σε μια διαδικασία αύξησης μετοχικού κεφαλαίου ή έκδοσης ομολογιακών δανείων, διατηρώντας αξιοπρεπώς και σ’ ένα ικανοποιητικό επίπεδο, την κεφαλαιακή τους επάρκεια αλλά και τη ρευστότητά τους.