Ο ρόλος των μεσαίων διευθυντικών στελεχών στην επιτυχή διαχείριση αλλαγής σε διεθνείς οργανισμούς παροχής υπηρεσιών.
Abstract
Στόχος αυτής της διατριβής υπήρξε η μελέτη του ρόλου που διαδραματίζουν τα μεσαία διευθυντικά στελέχη στην διαχείριση της αλλαγής σε ευρωπαϊκούς οργανισμούς, επιδιώκοντας να διαπιστώσει πως αντιλαμβάνονται το ρόλο τους οι ίδιοι αλλά και οι υφιστάμενοι, ομότιμοι και προϊστάμενοι συνάδελφοί τους, να αναγνωρίσει διαφορετικές προσεγγίσεις, να διαπιστώσει την αξία του ρόλου τους καθώς και να εντοπίσει τον βαθμό σύγκλισης με τα δεδομένα που μας παρέχει η μελέτη της σχετικής βιβλιογραφικής γνώσης.
Η ενασχόληση του γράφοντος ως σύμβουλου πληροφορικής σε ένα μεγάλο ευρωπαϊκό οργανισμό, αποτέλεσε την αφορμή και την ευκαιρία για την μελέτη και παρατήρηση από πολύ κοντά των συνθήκων, των πρακτικών και των δυσκολιών και αποτέλεσε τον ερευνητικό μηχανισμό. Συμμετέχοντας στην καθημερινή λειτουργία του τμήματος και συζητώντας με ομότιμους συναδέλφους ( εξωτερικούς σύμβουλους και εσωτερικούς υπάλληλους ), με αμέσους προϊστάμενους ( προϊσταμένους τομέων και τμημάτων) αλλά και με διευθυντές και αντιπαραβάλλοντας τα συμπεράσματα και τις διαπιστώσεις με τα ευρήματα της βιβλιογραφικής αναζήτησης, σκιαγραφούμε την πραγματικότητα σε αντιπαραβολή με τη θεωρία.
Αξίζει ιδιαίτερης μνείας ότι η διατριβή έλαβε χώρα σε μια πρωτόγνωρη περίοδο ( αποκλεισμός λόγω COVID -19, με συνέπεια τη βίαιη αλλαγή και εφαρμογή ενός καθεστώτος λειτουργίας με 100% τηλεργασία) που αποτέλεσε ένα ιδανικό παράδειγμα αλλαγής υπό πολύ ειδικές συνθήκες που επηρεάζουν άρδην την στάση και τον ρόλο όλων των εμπλεκόμενων, καθώς και την έκβαση της προσαρμογής.
Βασική διαπίστωση της διατριβής αυτής είναι πως στην πράξη, τα μεσαία στελέχη έχουν κρίσιμο και διττό ρόλο. Από πάνω προς τα κάτω καλούνται να διαχύσουν την βούληση της ηγεσίας για την επιτυχή εφαρμογή αλλαγών που έχουν δρομολογηθεί. Από κάτω προς τα άνω, είναι εκείνοι που θα αναγνωρίσουν και επικοινωνήσουν στην ηγεσία λήψης αποφάσεων, τα κενά και τις αδυναμίες που απαιτούν αλλαγές. Είναι ο συνδετικός κρίκος που αφενός διασφαλίζει ότι η ανάγκη για αλλαγή εντοπίζεται, και αφετέρου ότι η υλοποίηση της αλλαγής γίνεται αποδεκτή και εφαρμόζεται. Στο παράδειγμα αναφοράς αυτής της διατριβής, σε μεγάλο βαθμό αναγνωρίζεται η σπουδαιότητα αυτής της συνεισφοράς και αποδίδονται χρόνος, κονδύλια και τα υλικοτεχνικά μέσα για αυτό το σκοπό στα χέρια των στελεχών. Η αξιοποίηση και η απόδοση αυτών των εργαλείων, παρουσιάζει σημαντικές διακυμάνσεις. Παρουσιάζει μεγάλη εξάρτηση από τα συγκεκριμένα πρόσωπα, καθώς η προσπάθεια για τυποποίηση των διαδικασιών σε επίπεδο οργανισμού είναι ακόμη σε εξέλιξη.