Αναζητώντας την παιδεία και τις γνώσεις των μαθητών της Ε' και Στ' τάξης Δημοτικού στην οδική ασφάλεια

Abstract

Ο θάνατος ενός παιδιού από τροχαίο δυστύχημα, αναμφίβολα συνταράσσει συθέμελα το κράτος και την κοινωνία γενικότερα. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διαπιστωθεί μέσα από πρωτογενή έρευνα, η Γνώση και η Παιδεία που έχουν αποκτήσει τα παιδιά της ηλικίας των 10 και 11 ετών ή της Ε’ και Στ’ Δημοτικού σε θέματα Τροχαίας Ασφάλειας στην Κύπρο. Οι συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες, θεωρούνται ο προθάλαμος από την παιδική στην εφηβική ηλικία και η εκπαίδευση αποτελεί σημαντικό παράγοντα, ούτως ώστε να αποφευχθούν πιθανοί κίνδυνοι στο οδικό σύστημα της Κύπρου. Τα παιδιά αρχίζουν να περπατούν προς το σχολείο χωρίς βοήθεια, να κινούνται με ποδήλατα ή ακόμα να μεταφέρονται με οχήματα. Από την επαγγελματική μας εμπειρία, παρατηρήσαμε ότι αυτό γινόταν χωρίς να τηρούνται βασικοί κανόνες από τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Η έρευνα για αυτή την εργασία σχεδιάστηκε και οργανώθηκε με σκοπό να διερευνήσει σε πιο βαθμό τα παιδιά αυτών των ηλικιών διαθέτουν τις απαραίτητες γνώσεις και την πολύτιμη τροχαία παιδεία. Προς τον σκοπό αυτό ζητήθηκε η συμβολή του Γραφείου Στατιστικής και Χαρτογράφησης του Αρχηγείου Αστυνομίας, όπου παρουσιάστηκαν στατιστικά δεδομένα, για την περίοδο 2010-2018 με ενεχόμενα σε τροχαία δυστυχήματα, παιδιάς της συγκεκριμένης ηλικίας. Από την ανάλυση των στατιστικών διαπιστώθηκε ότι το πρόβλημα κτίζεται σε 3 πυλώνες, όπως η πεζή διακίνηση, διακίνηση με αυτοκίνητο και διακίνηση με ποδήλατο. Ακολούθως η έρευνα προχώρησε με βάση τους 3 προαναφερθέντες πυλώνες και δημιουργήθηκε ένα ερευνητικό εργαλείο (ερωτηματολόγιο). Αυτό κατασκευάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να πληροί όλες τις διαδικασίες και έτυχε έγκρισης αρχικά, από το Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας και Αξιολόγησης. Στη συνέχεια, προωθήθηκε προς το Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας το οποίο έστειλε στον ερευνητή και την σχετική έγκριση. Τα δεδομένα λήφθηκαν από 8 σχολεία (δημόσια και ιδιωτικά) σε όλη την Κύπρο πλην της Λευκωσίας, όπου έλαβαν μέρος συνολικά 305 παιδιά της Ε’ και Στ’ Δημοτικού και από τα δυο φύλα. Από την ανάλυση των δεδομένων του ερωτηματολογίου, έχει δηλωθεί ότι τα παιδιά που διακινούνται πεζά μέσα στο οδικό δίκτυο, διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο να εμπλακούν σε τροχαίο δυστύχημα, αφού παρατηρείται ότι υπάρχει σε μεγάλο βαθμό έλλειψη βασικών γνώσεων. Όσο αφορά και τον 2ον πυλώνα όταν επιβαίνουν σε αυτοκίνητα, δηλώθηκε ότι, αφομοιώνουν κακές συνήθειες και παραδείγματα από τους ίδιους τους γονείς, όπως αναφέρεται στην Θεωρία της Μάθησης του Albert Bandura. Στο τέλος της πτυχιακής εργασίας εντοπίζονται με λεπτομερή περιγραφική ανάλυση, όλες οι πτυχές που εντοπίζονται στο ερευνητικό εργαλείο.