Η ανάπτυξη της Εθνικής Τράπεζας σε όλη τη Μεταπολεμική Περίοδο: Διδάγματα πριν και κατά τη διάρκεια της κρίσης

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη και η καταγραφή της παράλληλης ιστορίας της Ελλάδας και της Εθνικής Τράπεζας κατά τα τελευταία εξήντα χρόνια του εικοστού αιώνα και την πρώτη δεκαετία του εικοστού πρώτου αιώνα.
Προς την εκπλήρωση αυτού του σκοπού προηγούνται της τελικής ανάλυσης η πορεία του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος από τη γέννησή του έως σήμερα και η παράλληλη μελέτη της ιστορίας της Εθνικής Τράπεζας, οι σημαντικότεροι σταθμοί της και η επιρροή της στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Στην τελική μας ανάλυση αποδεικνύεται ότι παρά τις δυσμενείς επιπτώσεις της κρίσης στις ελληνικές τράπεζες, καθώς η πλειονότητα αυτών οδηγήθηκαν σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, έκδοση ομολογιακών δανείων καθώς και την έντονη τάση για συγχωνεύσεις και εξαγορές στο χρηματοπιστωτικό περιβάλλον, η Εθνική Τράπεζα ισχυροποίησε την θέση της στον τραπεζικό χώρο και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη στήριξη της πραγματικής οικονομίας.
Συμπερασματικά, αποδεικνύεται ότι ένας δυνατός όμιλος όπως η Εθνική μπόρεσε με βασικές στρατηγικές και πολιτικές, με τεχνικές διαχείρισης των κινδύνων και γεωγραφική εξάπλωση στα Βαλκάνια και τη ΝΑ Ευρώπη, να ξεπεράσει την κρίση και να ηγείται για άλλη μια φορά στην ιστορία της του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Συγκεκριμένα, Εθνική Τράπεζα, αν και δεν ήταν εκτεθειμένη σε παράγωγα προϊόντα υψηλού ρίσκου, επηρεάστηκε αρνητικά από την αύξηση κόστους χρηματοδότησής της, με αποτέλεσμα να μειωθεί η ρευστότητά της. Προς αντίδραση αυτών των προβλημάτων, προχώρησε σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, έκδοση ομολογιακού δανείου, αύξηση των προβλέψεων μη αποπληρωθέντων δανείων, μείωση του λειτουργικού της κόστους, επέκταση των επενδύσεών της στις αγορές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Όλες αυτές οι ενέργειες συνέβαλαν όχι μόνο στην διατήρηση ικανοποιητικού επιπέδου κεφαλαιακής επάρκειας και ρευστότητας αλλά και στην γένεση περαιτέρω προοπτικών εξέλιξης της Τράπεζας.