Αξιολόγηση των επιδόσεων της βιολογικής και συμβατικής ελαιοπαραγωγής με εφαρμογή συγκαλλιέργειας στο Νομό Ευβοίας

Η ανάπτυξη της εντατικής γεωργίας, έφερε μεγάλες αποδόσεις στην παραγωγή και διευκόλυνε τους παραγωγούς με τη χρήση των μηχανών. Τα αποτελέσματα όμως της εφαρμογής της, είχαν αρνητικές συνέπειες τόσο στο περιβάλλον, όσο και στα ίδια τα τρόφιμα. Η εφαρμογή της βιολογικής καλλιέργειας έρχεται να μειώσει ή ακόμα και να εξαλείψει αυτές τις συνέπειες. Η συγκαλλιέργεια, που αποτελεί πρακτική η οποία συνίσταται στη βιολογική γεωργία, μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση του περιβάλλοντος και να τονώσει το εισόδημα των παραγωγών.
Ο στόχος αυτής της μεταπτυχιακής διατριβής, είναι να εκτιμηθεί στην πράξη η εφαρμογή της βιολογικής ελαιοπαραγωγής και να συγκριθεί με αυτή της συμβατικής. Επίσης, να αξιολογηθεί η πρακτική της συγκαλλιέργειας στην ελαιοπαραγωγή, κατά πόσο εφαρμόζεται και τι περιθώρια βελτίωσης μπορεί να επιφέρει.
Για να διαπιστωθούν στην πράξη οι διαφορές ανάμεσα στη συμβατική και τη βιολογική ελαιοκαλλιέργεια, έγινε χρήση της βιβλιογραφίας και συγκέντρωση στατιστικών δεδομένων και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε έρευνα με συγκέντρωση ερωτηματολογίων από 68 βιολογικούς παραγωγούς της Εύβοιας και από 68 συμβατικούς ελαιοπαραγωγούς.
Τα ευρήματα έδειξαν πως εφαρμόζονται πρακτικές συγκαλλιέργειας και από τις δύο τεχνικές παραγωγής. Σε ελαιώνες με παρόμοια τοπογραφικά χαρακτηριστικά, δεν υπάρχει διαφορά στην παραγωγή λαδιού, μεταξύ βιολογικής και συμβατικής ελαιοκαλλιέργειας, όσον αφορά τα υγρά έτη. Διαφορές εντοπίστηκαν μόνο στην παραγωγή του καρπού, για τις ίδιες πάντα παραγωγικές χρονιές. Μόνο κατά το ξηρό έτος η συμβατική ελαιοκαλλιέργεια παρήγαγε περισσότερο λάδι, γεγονός που ίσως να οφείλεται στην πιο άμεση παροχή θρεπτικών στα ελαιόδεντρα σε ξηρές συνθήκες σε σχέση με τη βιολογική καλλιέργεια.