Η επίδραση της δομικής ενδυνάμωσης των ιατρών στην οργανωσιακή τους δέσμευση και στην τάση φυγής τους από τον οργανισμό.

Abstract

Εισαγωγή: Τα κίνητρα που οδηγούν τους εργαζόμενους να αποχωρήσουν από έναν οργανισμό ποικίλουν. Από τα πιο προφανή όπως είναι η δυσαρέσκεια με τις συνθήκες εργασίας μέχρι τα λιγότερο προφανή όπως η ύπαρξη και το είδος της δέσμευσης. Πέραν της προσωπικής δεσμεύσεως του ιατρικού επαγγέλματος στον άνθρωπο, για την εύρυθμη λειτουργία ενός συστήματος υγείας, οφείλουν να διερευνηθούν οι παράγοντες που καθιστούν τους ιατρούς δεσμευμένους στον νοσοκομειακό οργανισμό υγείας και πως αυτοί οι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στη δέσμευσης τους. Σκοπός: Η διερεύνηση της επίδρασης της δομικής ενδυνάμωσης των ιατρών στην οργανωσιακή τους δέσμευση και στην τάση φυγής τους από τον οργανισμό. Μεθοδολογία: Πρόκειται για μια συγχρονική μελέτη με συλλογή δεδομένων μέσω ερωτηματολογίων. Το μελετώμενο πληθυσμό αποτέλεσαν 58 ιατροί ενός γερμανικού νοσοκομείου στην περιοχή της Ρηνανίας – Βεστφαλίας. Η οργανωσιακή δέσμευση, ενδυνάμωση και φυγή από τον οργανισμό αξιολογήθηκαν αντίστοιχα μέσω του ¨Commitment Organisation Fragebogen¨, του ¨Conditions for work effectiveness questionnaire¨, και του ¨Turnover cognition items questionnaire¨, εργαλεία για τα οποία είχε εξασφαλιστεί προγενέστερη άδεια. Η επεξεργασία των δεδομένων πραγματοποιήθηκε διατηρώντας την ανωνυμία των συμμετεχόντων. Η στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων πραγματοποιήθηκε με το SPSS v24. Αποτελέσματα: Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, δεν υπάρχουν αυξημένα επίπεδα συνεχιστικής δέσμευσης, (καθώς υπερτερεί των άλλων δύο ο μέσος όρος της συναισθηματικής δέσμευσης) γεγονός που μας οδηγεί στο συμπέρασμα, πως οι γιατροί γνωρίζουν τη μεγάλη ζήτηση που έχει το επάγγελμά τους και πως ανά πάσα στιγμή θα μπορούσαν να βρουν μία καινούρια θέση εργασίας. Ποσοστιαία παρότι το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού φαίνεται να θέλει να παραμείνει στον οργανισμό, διαπιστώνουμε πως υπάρχει ένα σταθερό 17,2% το οποίο σκοπεύει να παραιτηθεί και πιθανότητα μέσα στο επόμενο έτος να αναζητήσει εργασία σε άλλον οργανισμό. Το σύνολο των ερωτήσεων της ενδυνάμωσης αλληλο-εξαρτάται με το σύνολο της συναισθηματικής αλλά και της κανονιστικής δέσμευσης. Η ενδυνάμωση μέσω της παροχής πληροφοριών ανατροφοδότησης παρουσιάζει στατιστικά σημαντική σχέση αλλά και θετική συσχέτιση με την παραμονή στον οργανισμό. Συμπεράσματα: Η συναισθηματική δέσμευση των εργαζομένων θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί από μέτρια προς υψηλή με μέσο όρο 3,3, φανερά χαμηλή θα χαρακτηρίζαμε τη συνεχιστική δέσμευση με 2,3 όπως επίσης και την κανονιστική δέσμευση με 2,2. Μέτρια προς υψηλή με μέσο όρο 3,8 είναι η ενδυνάμωση αφού αθροιστικά συγκεντρώνει 20,79 βαθμούς και με γνώμονα το εγχειρίδιο της ενδυνάμωσης από όπου αντλήθηκαν οι ερωτήσεις του ερωτηματολογίου 14-22 βαθμοί εξηγούν τη μέτρια ενδυνάμωση από 23-30 έχουμε υψηλή ενδυνάμωση.