Πολιτιστική κληρονομιά και όψεις κοινωνικής οικονομίας. Η περίπτωση της υφαντικής τέχνης

Είναι γνωστό ότι η πολιτιστική κληρονομιά ενός λαού αποτελεί μαρτυρία της
συλλογικής μνήμης και των στοιχείων της συλλογικής του ταυτότητας. Επιπλέον,
στοιχεία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς αποτελούν και στοιχεία πηγαίας
συλλογικής δημιουργικότητας. Η διαφύλαξη αυτών των στοιχείων εκτός του ότι
προσδιορίζει την πολιτισμική ταυτότητα του ατόμου, τού προσφέρει προοπτικές και
νέες δυνατότητες να ανακαλύψει νέες μορφές συμβίωσης με τον πολιτισμό. Σήμερα που
η παγκόσμια οικονομική κρίση έχει πλήξει και τη χώρα μας, αναβίωσε και η ιδέα της
στροφής στην ελληνική παραγωγή και την τοπική οικονομία. Ταυτόχρονα δεν σταματά
να αποτελεί ζητούμενο ένα πιο ικανοποιητικό πρότυπο οικονομικού και κοινωνικού
συστήματος. Για αυτό τον λόγο η αναβίωση και η άσκηση της υφαντικής μπορεί να
αποτελέσει στόχο μικρών ομάδων, οι οποίες μέσω της αυτο-οργάνωσης και του
θεσμικού πλαισίου που διέπει την Κοινωνική Οικονομία, μπορούν να εξασφαλίσουν την
κοινωνική τους και οικονομική τους ευμάρεια. Η άνθηση της κοινωνικής οικονομίας τα
τελευταία χρόνια επιβάλλει την εστιασμένη μελέτη της σε περιοχές της Ελλάδας στις
οποίες το φαινόμενο βρίσκει πρόσφορο έδαφος ευρισκόμενο ακόμη στα σπάργανα. Η
αναζήτηση εξάλλου εναλλακτικών οικονομικών δραστηριοτήτων που θα λειτουργούν
συμπληρωματικά στο τοπικό εισόδημα και θα ενθαρρύνουν την απασχόληση ως επί το
πλείστον επιβάλλει την εξέταση τρόπων και μεθόδων διάχυσης του συστήματος της
κοινωνικής οικονομίας. Επιπροσθέτως, η διαχείριση της άυλης πολιτιστικής
κληρονομιάς, κόντρα στον αυτοματισμό της βιομηχανοποιημένης παραγωγικής
διαδικασίας και μέσω της μοναδικότητας του χειροποίητου των προϊόντων της
υφαντικής, προσφέρεται για την ανάδειξη προοπτικών δημιουργικής ενασχόλησης και
κοινωνικής επιχειρηματικότητας. Η αναγκαιότητα της συγκεκριμένης μεταπτυχιακής
έρευνας έγκειται στη διεξαγωγή συμπερασμάτων, τα οποία θα αναδείξουν την
σπουδαιότητα της αναβίωσης και της χρήσης δεξιοτήτων και τεχνικών, οι οποίες
αποτελούν μαρτυρίες του λαϊκού πολιτισμού μας, σε μέσο κοινωνικής
επιχειρηματικότητας.