Η "εμπορικοποίηση της κληρονομιάς" (marketing of heritage) ως πτυχή της διαδικασίας κατασκευής ενός εθνικού παρελθόντος και υποστασιοποίησης του έθνους: ο ρόλος του κράτους, τα μουσεία αλλά και οι οικονομικοί παρόγοντες. Η μελέτη περίπτωσης του κομμουνιστικού μουσείου της Βουδαπέστης.

Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του πεδίου της μουσειολογίας, ενώ ακολούθησε τη φιλοσοφία του Γάλλου φιλοσόφου Paul Ricoeur, σύμφωνα με τον οποίο το μοντέλο της συγχώρεσης δεν πρέπει να ακολουθείται απερίσκεπτα, αλλά, αντίθετα, θα πρέπει να θεμελιώνεται στη μνήμη, καθώς και σε μία άρρηκτη σχέση με το παρελθόν. Πιο συγκεκριμένα, λοιπόν, τα θέματα που συζητήθηκαν στην εν λόγω μελέτη, αφορούν τη σημασία της πολιτιστικής κληρονομιάς στην ανάπτυξη μιας ευρωπαϊκής ιστορικής πόλης, αλλά και στην επιρροή που έχει η οικονομική ανάπτυξη στην ανάπτυξη της πολιτιστικής κληρονομιάς μιας πόλης. Η σημασία της πολιτιστικής κληρονομιάς παρουσιάζεται μέσα από την οπτική γωνία των τεσσάρων κύριων λόγων της εμπορικοποίησης μιας πόλης, όπως είναι η έλξη του τουρισμού, η έλξη της επένδυσης και κατ’ επέκταση, η ανάπτυξη της βιομηχανίας και της επιχειρηματικότητας, η προσέλκυση νέων κατοίκων και, τέλος, η επιρροή στην τοπική κοινότητα - εσωτερικό μάρκετινγκ. Έτσι, λοιπόν, η μελέτη εστιάστηκε στο μουσείο ως τον κατεξοχήν χώρο της ταξινόμησης και οργάνωσης των εθνικών συμβόλων, της ηγεμονικής κατασκευής του εθνικού παρελθόντος και της αφηγηματικής ενδυνάμωσης της υπόστασης του έθνους, αποκαλύπτοντας τις στρατηγικές εμπορικοποίησης και διαχείρισης της κομμουνιστικής κληρονομιάς που ακολουθεί το σύγχρονο ουγγρικό κράτος μέσα από το μουσείο του κομμουνισμού («House of Terror») της Βουδαπέστης. Η εργασία ολοκληρώνεται με τα τελικά συμπεράσματα.