Η διαχείριση της υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς με σκοπό την ανάπτυξη και την προώθηση σε τοπικό επίπεδο. Μελέτη περίπτωσης περιοχή εντός της κυπριακής υπαίθρου

Η εργασία αυτή έχει στόχο να καταδείξει ότι με την κατάλληλη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς ενός τόπου μπορεί να επέλθει η ανάπτυξη σε τοπικό επίπεδο ή να συνεισφέρουν πολύ οι όποιες σχετικές πρακτικές πολιτιστικής πολιτικής στην κατεύθυνση αυτή. Συγκεκριμένα θα γίνει διερεύνηση για το ποιές πρακτικές μπορούν να εφαρμοστούν σε συγκεκριμένη περιοχή της κυπριακής υπαιθρου προς τον σκοπό αυτό.
Η μέθοδος βασίζεται κυρίως στην βιβλιογραφική έρευνα και στην προσωπική γνώση της υπό εξέτασης περιοχής.
Αρχικά θα γίνει αναφορά στο θεωρητικό πλαίσιο που αφορά την πιο πάνω βασική θέση της εργασίας. Δηλαδή, εξετάζονται οι έννοιες της πολιτιστικής κληρονομιάς, της πολιτιστικής διαχείρισης, του πολιτιστικού τουρισμού και την αναγέννηση περιοχής καθώς και το μάρκετινγκ τόπου.
Στην συνέχεια θα εξεταστούν παραδείγματα περιοχών στις οποίες εφαρμόστηκαν κάποιες δράσεις με άξονα την πολιτιστική κληρονομιά με σκοπό την εκμέευση πρακτικών κατάλληλων για την περιοχή μελέτης. Εξετάζεται η περιοχή Σητείας, η περιοχή Τρικάλών στην Ελλάδα και η περιοχή Pazardzhik στην Βουλγαρία.
Ακολούθως, θα γίνει μια ανάλυση της περιοχής μελέτης, της Ταμασού. Θα γίνει εμπεριστατωμένη αναφορά στην ιστορία, την πολιτιστική κληρονομιά και την υφιστάμενη κατάσταση της περιοχής σε θέματα γεωγραφικών δεδομένων, κοινωνίας, πολιτιστικών δράσεων και οικονομικών ενασχολήσεων των κατοίκων. Ο σκοπός είναι να επιχειρηθεί στην συνέχεια ο καθορισμός κάποιων προτάσεων που να αποσκοπούν στην επαλήθευση του κύριου στόχου της εργασίας.
Στο επόμενο κεφάλαιο θα γίνει αναφορά στις προτάσεις οι οποίες χωρίζονται σε τρεις ενότητες. Η πρώτη ενότητα αφορά την SWOT ανάλυση και τις προτάσεις που εκμαιεύονται από αυτήν, η δεύτερη αφορά τον πολιτιστικό τουρισμό και η τρίτη αφορά τα κίνητρα τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και από το κράτος.
Στο τέλος θα επανατοποθετηθούν ξανά τα συμπεράσματα από όλη την δομή της εργασίας. Διαφαίνεται έτσι καθαρά ότι η βασική θέση και στόχος της εργασίας είναι εφικτός. Δηλαδή, με την κατάλληλη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς μπορεί να επέλθει ή να συμβάλει σε μεγάλο βαθμό προς την ανάπτυξη, την προώθηση και βελτίωση της εικόνας της περιοχής.