Η θέση της γυναίκας στη σύγχρονη ελληνική τέχνη: Από το γυναικείο κίνημα του 20ου αιώνα στο Φεμινισμό του 21ου αιώνα

Η Ιστορία της Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης χαρακτηρίζεται από την έλλειψη σημαντικών καλλιτέχνιδων και σπουδαίων έργων τέχνης γυναικών δημιουργών. Το γεγονός αυτό έχει ως συνέπεια την μικρή παρουσία καλλιτέχνιδων και έργων τέχνης γυναικών εικαστικών στα θεσμικά μουσεία της χώρας. Έτσι, δημιουργούνται ορισμένα ερωτήματα σχετικά με τις κοινωνικές συνθήκες που προκάλεσαν την παραγνώριση των καλλιτεχνίδων και των έργων τους στη επίσημη Τέχνη, στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης. Ακόμη, ένα ζήτημα που απασχολεί είναι σε ποιόν βαθμό οι ελάχιστες γυναικείες παρουσίες του καλλιτεχνικού κύκλου επηρεάστηκαν από το γυναικείο κίνημα του 20ου αιώνα και από τον Φεμινισμό και πώς αυτό αποτυπώνεται στα έργα τους. Σημαντική παράμετρο της έρευνας αποτελούν οι κοινωνικές αξίες που διαμόρφωσαν το εννοιολογικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο γεννήθηκε η φεμινιστική κριτική στον τομέα της Τέχνης. Επίσης, διερευνάται η επίδραση των φεμινιστικών αναλύσεων της αισθητικής πρακτικής του παρελθόντος στο έργο των εικαστικών και με ποιο τρόπο μετέβαλαν δραματικά το κλίμα του Κόσμου της Τέχνης στην Ελλάδα, την Δυτική Ευρώπη και τις Η.Π.Α.
Μέσω της βιβλιογραφικής και περιγραφικής έρευνας, η παρούσα εργασία μελετά το φαινόμενο του αποκλεισμού των Ελληνίδων καλλιτέχνιδων από τα θεσμικά μουσεία και από την Ιστορία της Τέχνης, σε αντιπαραβολή με την σημαντική γυναικεία παρουσία στην ελληνική εργογραφία του 20ου αιώνα. Ταυτόχρονα, μέσω της επισκόπησης της αρθρογραφίας και της εργογραφίας της περιόδου εξετάζεται η γυναικεία καλλιτεχνική δραστηριότητα στην Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη, εν συγκρίσει με αντίστοιχες περιπτώσεις του εξωτερικού.