Η Κυπριακή παράδοση στη σύγχρονη δημιουργία: Η περίπτωση του μουσικού δημιουργού Φαίδρου Καβαλλάρη

Ο πολιτισμικός πλούτος κάθε τόπου αναδεικνύεται διαχρονικά μέσω της παράδοσης. Έχοντας ένα ευρύ πεδίο αναφοράς, η παράδοση προσδιορίζεται και εξελίσσεται βάσει ποικίλων ιστορικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών παραγόντων, συνεπώς έχει τη δυνατότητα ανανέωσης και διαφοροποίησης, όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Η σημασία της διατήρησης της παράδοσης ως θεμελιώδες στοιχείο της πολιτιστικής κληρονομιάς έγκειται αφενός στην άμεση εξελικτική σχέση της με το σύγχρονο πολιτιστικό γίγνεσθαι κι αφετέρου, στις δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει στις δημιουργικές διεργασίες του σύγχρονου πολιτιστικού οικοσυστήματος, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο να υπόκειται σε νεωτερικές προσαρμογές και προσθήκες. Το σημείο ισορροπίας ανάμεσα στην παράδοση και τη σύγχρονη πραγματικότητα είναι προσωπικό για τον κάθε δημιουργό και καθορίζει τη μοναδικότητα του έργου του. Πρόκειται για μία δυναμική διαδικασία που επιστρατεύει τη συσσωρευμένη γνώση του παρελθόντος σε μία τωρινή δημιουργική διεργασία. Στη σύγχρονη εποχή, η αξία της πολιτιστικής κληρονομιάς αναδείχθηκε και κατοχυρώθηκε μέσω του διεθνούς θεσμικού πλαισίου, αλλά και σε τοπικό επίπεδο, με την κρατική πολιτιστική πολιτική. Ως εκ τούτου, η πολιτιστική κληρονομιά αποτελεί εφεξής σημαντικό γνώμονα αντιμετώπισης σύγχρονων προκλήσεων, όπως η παγκοσμιοποίηση, η ανάγκη για βιώσιμη ανάπτυξη και για κοινωνική συνοχή. Η περίπτωση της Κύπρου είναι ιδιάζουσα, καθώς φέρει μία μακραίωνη παράδοση την οποία καλείται να διαχειριστεί και να διατηρήσει εν μέσω γεωπολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών και άλλων προκλήσεων. Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή πραγματεύεται την έννοια της παράδοσης ως παράγοντα της εξελικτικής διαδικασίας του πολιτισμού, παρουσιάζει το θεσμικό πλαίσιο για την άυλη πολιτιστική κληρονομιά σε διεθνές και τοπικό επίπεδο και αναζητεί τη σχέση της κυπριακής μουσικής παράδοσης με τη σύγχρονη δημιουργία μέσα από τη μελέτη του έργου του μουσικού δημιουργού, Φαίδρου Καβαλλάρη.