Ο ψηφιακός πολιτισμός ως παράγων δημιουργίας πολιτισμικού κεφαλαίου του κοινού στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση. Η περίπτωση της ψηφιακής έκθεσης Van Gogh

Η παρούσα έρευνα πραγματεύεται τον μετασχηματιστικό χαρακτήρα των ψηφιακών εκθέσεων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την καθηλωτική εμπειρία του Van Gogh Alive, όσον αφορά τη δημιουργία πολιτισμικού κεφαλαίου. Μέσω ημιδομημένων συνεντεύξεων, η μελέτη αξιολογεί τις εμπειρίες των συμμετεχόντων με ιδιαίτερη έμφαση στην τεχνολογική εμβύθιση και τις κοινωνικές δυναμικές. Τα ευρήματα αποκαλύπτουν, ότι η ενσωμάτωση της ψηφιακής τεχνολογίας ενισχύει την προσβασιμότητα, ενώ παράλληλα προσελκύει ποικίλα ακροατήρια και προάγει μια βαθύτερη συναισθηματική σύνδεση με την τέχνη. Η κοινωνική δυναμική, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης με παρέα και της επιρροής των κοινωνικών δικτύων, υπογραμμίζει τον κοινωνικό χαρακτήρα των πολιτιστικών εμπειριών. Η μελέτη διερευνά επίσης τη διασταύρωση μεταξύ ψηφιακών και παραδοσιακών μορφών εμπλοκής, σημειώνοντας τον ρόλο της έκθεσης στον εκσυγχρονισμό της εμπειρίας θέασης της τέχνης.

Ενώ η έρευνα παρέχει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τον θετικό αντίκτυπο των ψηφιακών εκθέσεων στην κατανόηση, τη συναισθηματική απήχηση και την πολιτιστική περιέργεια, θέτει επίσης ερωτήματα για περαιτέρω μελέτη. Συγκεκριμένα, οι μακροπρόθεσμες επιδράσεις τέτοιων εκθέσεων, οι συγκριτικές αναλύσεις με τις παραδοσιακές πολιτιστικές εμπειρίες και οι δημογραφικές διαφοροποιήσεις στις αντιδράσεις απαιτούν συνεχή διερεύνηση. Η δυναμική σχέση μεταξύ της τεχνολογίας και της πολιτιστικής δέσμευσης υπογραμμίζει την ανάγκη για συνεχή έρευνα που θα καθοδηγήσει τα πολιτιστικά ιδρύματα στην προσαρμογή στις μεταβαλλόμενες προσδοκίες του κοινού. Συνολικά, η παρούσα έρευνα συμβάλλει στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι ψηφιακές εκθέσεις διαμορφώνουν το πολιτισμικό κεφάλαιο, προσφέροντας μια διαφοροποιημένη προοπτική για το εξελισσόμενο τοπίο των πολιτιστικών εμπειριών στην ψηφιακή εποχή.