Οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στο ελληνικό σύστημα υγείας σε σχέση και με άλλες ευρωπαϊκές χώρες

Σκοπός: Η οικονομική κρίση που διέρχεται η χώρα, έχει διαταράξει τις οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και πολιτιστικές ισορροπίες, τουλάχιστον όπως ήταν γνωστές από την εποχή της μεταπολίτευσης ως το 2009. Το υπερδιογκωμένο δημοσιονομικό χρέος της χώρας και η άμεση εμπλοκή των δανειστών στις εσωτερικές υποθέσεις με την υπογραφή τριών μνημονίων οδήγησαν σε πολιτικές λιτότητας. Στην παρούσα εργασία εξετάζονται οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στο σύστημα υγείας της Ελλάδας σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες βρέθηκαν στη δίνη της οικονομικής ύφεσης το διάστημα 2007-2009.
Μέθοδοι: Η μελέτη εστιάζει κυρίως στις διαφορετικές πολιτικές υγείας που υιοθετήθηκαν από τα ευρωπαϊκά κράτη. Για τη διερεύνηση του ερευνητικού ερωτήματος επιλέχθηκε η μέθοδος της βιβλιογραφικής ανασκόπησης. Συγκεκριμένα, επιλέχθηκαν μελέτες, έρευνες, άρθρα και πηγές, που σχετίζονται με το ζήτημα της επίδρασης της οικονομικής κρίσης στην ποιότητα και στην αποτελεσματικότητα του συστήματος υγείας. Από τις συνολικά 167 μελέτες που εντοπίστηκαν και σχετίζονταν με τις θεματικές που προσεγγίζονται στο παρόν πόνημα, συμπεριλήφθηκαν στην ανασκόπηση οι 54 μετά την εφαρμογή των κριτηρίων αποκλεισμού και συμπερίληψης που τέθηκαν εκ των προτέρων. Βασικός περιορισμός για την επιλογή ενός βιβλιογραφικού τεκμηρίου αποτέλεσε η χρονική διάρκεια συγγραφής, η οποία αφορά το διάστημα μετά το 2007 ως και σήμερα.
Αποτελέσματα: Από την ερευνητική μελέτη προκύπτει η θετική συσχέτιση της οικονομικής κρίσης και της μείωσης των δαπανών υγείας με το προσδιοριζόμενο χαμηλό επίπεδο του συστήματος υγείας στην Ελλάδα. Την ίδια στιγμή που αυξάνεται το οικονομικό κόστος των υγειονομικών παροχών, το οποίο καλείται να καλύψει ο ίδιος ο πολίτης, μειώνεται η ποιότητά τους. Από τη διαμορφούμενη κατάσταση έχουν επηρεαστεί κατά κύριο λόγο τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Οι δυσμενείς συνέπειες τόσο στη σωματική όσο και στην ψυχική υγεία πληθαίνουν και οι κρατικοί φορείς αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που ανακύπτουν, λόγω οικονομικής στενότητας.
Συμπεράσματα: Η έρευνα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το ελληνικό σύστημα υγείας θα μπορούσε να βελτιώσει τους δείκτες αποδοτικότητας και ποιότητας αν ακολουθούσε το παράδειγμα των προηγμένων, κυρίως, ευρωπαϊκών κρατών, όπου το βάρος των μεταρρυθμίσεων μετατοπίστηκε στον εκσυγχρονισμό των συστημάτων υγείας, μέσω της ενίσχυσης των εξωνοσοκομειακών δομών, του εξορθολογισμού της φαρμακευτικής περίθαλψης και της αποφυγής της άσκοπης χρήσης της δευτεροβάθμιας φροντίδας.