Κινηματογράφος, ντοκιμαντέρ και ψηφιακά μέσα στο θέατρο στην προσχολική εκπαίδευση. Μια μελέτη περίπτωσης

Αντικείμενο της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι η διερεύνηση της σπουδαιότητας της θεατρικής αγωγής και η ένταξη του κινηματογραφου, του ντοκιμαντέρ και των ψηφιακών και οπτικοακουστικών μέσων σε ένα σημαντικό αναπτυξιακό στάδιο, αυτό της νηπιακής ηλικίας στην προσχολική αγωγή. Βάσει των παιδαγωγικών και ψυχοπαιδαγωγικών θεωριών, μέσω βιβλιογραφικής έρευνας, αποκρυσταλλώνεται η πολυσημαντότητα της βιωματικής εκπαίδευσης με τις τεχνικές του θεάτρου και, κυρίως του θεατρικού παιχνιδιού, καθώς και η ενσωμάτωση ψηφιακών προϊόντων στην προσχολική αγωγή.
Για την περαιτέρω διερεύνηση του θέματος, έγινε μια μελέτη περίπτωσης με τον σχεδιασμό και την υλοποίηση επτά μαθημάτων. Το περιεχόμενο αυτών των μαθημάτων βασίστηκε στην ταινία κινουμένων σχεδίων "ΝΕΜΟ" και στο ντοκιμαντέρ " Ο ελληνικός βυθός", προκειμένου να πραγματοποιηθούν σε δυο τμήμα του 2ου Νηπιαγωγείου Πικερμίου. Τα παιδιά παρακολούθησαν τα βίντεο, ενώ πριν και μετά από κάθε απόσπασμα υπήρχαν δραστηριότητες θεατρικής αγωγής, καθώς εντάχθηκαν και άλλες τέχνες στην εκπαιδευτική διαδικασία. Το θέμα της ταινίας γύρω απο το οποίο οργανώθηκαν δραστηριότητες, ήταν η μοναδικότητα κάθε είδους, άρα και κάθε παιδιού. Επιπροσθέτως, τα νήπια έγραψαν σενάρια και σχεδίασαν τις δικές τους ταινιες και τα δικά τους ντοκιμαντέρ για να μάθουν να χειρίζονται τα ψηφιακά μέσα και να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη. Τα αποτελέσματα της έρευνας αναλύονται στο τελευταίο μέρος της εργασίας.