Η επίδραση του αρχαίου δράματος στο γαλλικό θέατρο του Ζαν Πολ Σαρτρ, στο έργο του Οι Μύγες. Το ζήτημα του Άλλου και της διακειμενικότητας

Οι Μύγες (Les Mouches) είναι ένα θεατρικό έργο γραμμένο από τον Γάλλο φιλόσοφο Ζαν- Πωλ Σαρτρ. Εκδίδεται κατ’ αρχάς το 1943 από τις εκδόσεις Gallimard στη Γαλλία. Την εποχή αυτή η Γαλλία ευρίσκεται κάτω από την Γερμανική κατοχή. Την ίδια χρονιά, 1943, το εν λόγω έργο ανεβαίνει στη σκηνή του Théâtre de la Cité σε σκηνοθεσία Charles Dullin. Όμως δεν εισέπραξε καλές κριτικές.
Το έργο, Οι Μύγες, δέχεται επιρροές από την Αισχύλειο τριλογία Ορέστεια και συγκεκριμένα από τις Χοηφόρους. Βασίζεται στον μύθο των Ατρειδών. Το εν λόγω έργο χαρακτηρίζει δραματουργική δεξιοτεχνία. Μπορεί επίσης, να χαρακτηριστεί πολιτική αλληγορία αλλά με χαρακτηριστικά που έχουν την αρχή τους στη θεωρία του υπαρξισμού. Τα πρόσωπα των Μυγών απελευθερώνονται από τα «τυπικά αισχύλεια χαρακτηριστικά τους» (Μαριαλένη Σολδάτου). Η Ηλέκτρα δέχεται τη μετάνοια, όπως και οι υπόλοιποι Αργείοι και προστίθεται ο Δίας ο οποίος δεν εμφανίζεται στον Αισχύλο. Η αρχαία τραγωδία είναι συνυφασμένη με το στοιχείο της Μοίρας. Στις Μύγες ο Σαρτρ, εμφορούμενος από τις ιδέες του υπαρξισμού, επιχειρεί όχι την τραγωδία της Μοίρας αλλά την τραγωδία της Ελευθερίας. Πλην των ιδεών του υπαρξισμού, στις Μύγες συνυπάρχει και ακόμη μια παράμετρος: η πολιτική.