Οι θεατρικές τεχνικές στην εκπαιδευτική πράξη: Εφαρμογή στην Αντιγόνη

Σκοπός της παρούσης μεταπτυχιακής εργασίας είναι να αναδείξει τη σημασία ενσωμάτωσης των θεατρικών τεχνικών στην εκπαιδευτική πράξη και να προτείνει τρόπους ένταξής τους στη διδασκαλία της Αντιγόνης. Αρχικά τονίζονται τα οφέλη που προκύπτουν από την αξιοποίηση των θεατρικών τεχνικών στην εκπαίδευση, καθώς επίσης και επισημαίνεται η αναγκαιότητα ανανέωσης του τρόπου διδασκαλίας μέσω αυτών. Στη συνέχεια παρουσιάζονται παραδείγματα εφαρμογής τους στην Αντιγόνη, έχοντας ως βάση την κατηγοριοποίησή τους από τον J. Neelands. Σύμφωνα με αυτόν, ανάλογα με τους παιδαγωγικούς σκοπούς που η καθεμία θεατρική τεχνική υπηρετεί ταξινομούνται σε τέσσερις κατηγορίες: αυτές που βοηθούν στο χτίσιμο του δραματικού περιβάλλοντος («ο ρόλος σε τοίχο» και «η παγωμένη εικόνα»), αυτές που συμβάλλουν στην αφηγηματική δομή («δάσκαλος σε ρόλο», «η ανακριτική καρέκλα»- «συνέντευξη» και «ο μανδύας του ειδικού»), αυτές που δίνουν έμφαση ή δημιουργούν την ποιητική λειτουργία (τεχνικές του Θεάτρου Forum, η «αναλογία», «η αντιστροφή ρόλων»), και τέλος αυτές που συμβάλλουν στη στοχαστική κατάσταση («ο καταιγισμός ιδεών ή η ιδεοθύελλα», «οι αντικρουόμενες σκέψεις ή συμβουλές», «οι φανερές σκέψεις», «η ανίχνευση της σκέψης» και «οι φωνές συνείδησης», «ο διάδρομος εσωτερικών φωνών ή ο διάδρομος συνείδησης»). Προσεγγίζοντας, λοιπόν, ο εκπαιδευτικός τη διδασκαλία της Αντιγόνης στη Β’ λυκείου μέσω θεατρικών τεχνικών κινητοποιεί τους μαθητές του σε πολλά επίπεδα, χωρίς να απομακρύνεται από το αναλυτικό πρόγραμμα και τους περισσότερους διδακτικούς στόχους που αυτό θέτει.