Το θέατρο της επινόησης στην Κύπρο

Σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι να επιχειρήσει μια χαρτογράφηση
των ελληνοκυπριακών ομάδων και των παραστάσεών τους, που ασχολήθηκαν ή
ασχολούνται ακόμα, με το θέατρο της επινόησης στην Κύπρο. Η περίοδος που εξετάζεται
αρχίζει από το 1988, όταν εμφανίζεται για πρώτη φορά το είδος, και τελειώνει με
παραστάσεις που ανέβηκαν μέχρι και το 2015.
Για να οριοθετηθεί μια βάση στην οποία κατηγοριοποιείται μια παράσταση ως θέατρο της
επινόησης, παρουσιάζεται αρχικά μια σύντομη εισαγωγή στο είδος. Έτσι το πρώτο
κεφάλαιο περιλαμβάνει επιγραμματικά τους διάφορους ορισμούς που δόθηκαν, από
θεωρητικούς αλλά και δημιουργούς, στη συνέχεια κάνει μια μικρή ιστορική αναδρομή των
καταβολών του και της εξέλιξής του μέχρι σήμερα, και τέλος δίνει μια - όχι εξαντλητική -
λίστα των χαρακτηριστικών του. Το δεύτερο κεφάλαιο κάνει μια πολύ επιγραμματική
εισαγωγή στο κυπριακό θεατρικό τοπίο από το 1960, μέχρι και την εμφάνιση των πρώτων
θεατρικών πειραματισμών. Έπειτα παρουσιάζεται η καταγραφή των ομάδων του θεάτρου
της επινόησης και των παραστάσεών τους, η οποία περιλαμβάνει το προφίλ της κάθε
ομάδας, περιγραφή των παραστάσεών της, εντοπισμό των χαρακτηριστικών του θεάτρου
της επινόησης, καθώς και την πρόσληψή της από την κριτική όπου αυτό είναι εφικτό.
Συνολικά καταγράφεται η πορεία επτά ανεξάρτητων θεατρικών ομάδων, οι οποίες είναι:
Συλλογικό Θέατρο, Rooftop Theatre Group, Paravan Proactions, Ομάδα One/Off, Θεατρική
Ομάδα Persona, Θέατρο Δέντρο και Ομάδα ÀVENDRE. Περιλαμβάνονται επίσης, δύο
παραγωγές του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, καθώς και μία ανεξάρτητη παραγωγή με
τίτλο Fear Industry (2014) σε σκηνοθεσία Achim Wieland. Το τρίτο κεφάλαιο εντοπίζει τις
τάσεις και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που προκύπτουν μέσα από την χαρτογράφηση. Στη
συνέχεια, χρησιμοποιεί τα πορίσματα για να εστιάσει στη σχέση της παράστασης με το
κοινό, επιχειρώντας να απαντήσει στο ερώτημα: Πώς το θέατρο της επινόησης στην Κύπρο
αμφισβητεί τις βεβαιότητες του κύπριου θεατή;
Έχοντας μελετήσει την πορεία του θεάτρου της επινόησης στην Κύπρο μέσα από ένα
θεωρητικό αλλά και πρακτικό πρίσμα, η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή καταλήγει στο
συμπέρασμα ότι το κυπριακό θεατρικό τοπίο αποδεικνύεται γόνιμο για το είδος της
επινόησης, εντούτοις πάσχει από θεσμική στήριξη για να μπορέσει να αναπτυχθεί και να
εμπλουτιστεί.