Η αξιολόγηση στις δημόσιες μονάδες υγείας και στο ανθρώπινο δυναμικό τους

Abstract

Ο χώρος της υγείας γενικά, καθώς και το σύστημα παροχής υπηρεσιών υγείας παρουσίαζε ανέκαθεν, ιδιαιτερότητες και αυξημένη πολυπλοκότητα, δεδομένου ότι αποτελεί τη πιο σημαντική σύγχρονη κοινωνική απαίτηση – τη διατήρηση και προαγωγή της υγείας των πολιτών – αλλά ταυτόχρονα και ένα βασικό κλάδο της οικονομίας μέσω της απασχόλησης και της συνεισφοράς του στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν μιας χώρας. Ειδικότερα, στην Ελλάδα, που την τελευταία δεκαετία διανύει την πλέον αντίξοη οικονομική συγκυρία της σύγχρονης ιστορίας της, αναδεικνύεται η σπουδαιότητα του δημόσιου συστήματος υγείας με πρωταγωνιστή το ελληνικό δημόσιο νοσοκομείο, τόσο ως δομή όσο και ως προς τους εργαζομένους που το καθιστούν λειτουργικό, το οποίο καλείται, αφ’ενός να καλύψει τα κένα της υποβαθμισμένης πρωτοβάθμιας περίθαλψης και αφ’ετέρου να ανταποκριθεί στην όλο και πιο αυξημένη ζήτηση σύγχρονων και ποιοτικά αναβαθμισμένων υπηρεσιών υγείας. Η παρούσα μεταπτυχιακή εργασία η οποία εκπονήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, Διοίκηση Μονάδων Υγείας, επιχειρεί να διερευνήσει το θεωρητικό υπόβαθρο των κριτηρίων αξιολόγησης του ελληνικού δημόσιου νοσοκομείου που αποτελεί τον βασικό πυλώνα του συστήματος υγείας της χώρας και αποδέκτη του μεγαλύτερου ποσοστού των πραγματοποιηθέντων δαπανών στον υγειονομικό τομέα. Συγκεκριμένα, θα περιγραφούν τα βασικά κριτήρια αξιολόγησης των μονάδων υγείας, ήτοι η επάρκεια, η αποτελεσματικότητα, η αποδοτικότητα και η ποιότητα παροχής υπηρεσιών υγείας και θα αναδειχθεί ο κρίσιμος ρόλος του ανθρώπινου δυναμικού που εργάζεται στις δημόσιες μονάδες υγείας ως προς την επίτευξη και βελτίωση των δεικτών υγείας του πληθυσμού. Επίσης, θα εξετασθεί, εάν και κατά πόσο, η διαδικασία της αξιολόγησης απόδοσης του ανθρώπινου δυναμικού μπορεί να λειτουργήσει ως αναπτυξιακό εργαλείο για την απόδοση των εργαζομένων αλλά και ως προς τους στόχους της βελτίωσης των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας. Ολοκληρώνοντας, το ερευνητικό κομμάτι της εργασίας εστιάζει στην ενδεχόμενη αποδοχή ή αμφισβήτηση του εφαρμοζόμενου συστήματος αξιολόγησης απόδοσης από τους εργαζομένους στα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία, καθώς και κατά πόσο, το σύστημα αυτό, τους ενθαρρύνει και τους παρακινεί σε βελτίωση της εργασιακής τους απόδοσης.