ΜΜΕ και Κοινωνία. "Διγλωσία" πολιτικού λόγου και κατασκευή συναίνεσης απο τα ΜΜΕ

Η παρούσα διατριβή εμπίπτει στον κλάδο της κοινωνιογλωσσολογίας καθώς μελετά την κατασκευή της κοινωνικής πραγματικότητας μέσα από τον πολιτικό λόγο, όπως αυτός αρθρώνεται στα πάνελ τηλεοπτικών δημοσιογραφικών εκπομπών. Αποσκοπεί στην ανάδειξη των «μηχανισμών» της γλώσσας, με τους οποίους κατασκευάζεται η συναίνεση για την εφαρμογή νέο-φιλελεύθερων πολιτικών. Συγκεκριμένα, εκκινώντας από την παραδοχή ότι η ιδεολογία αντανακλάται μέσα από τις γλωσσικές πραγματώσεις, η παρούσα διατριβή τις εξετάζει, με τη συνδρομή της Κριτικής Ανάλυσης Λόγου. Τα εκφωνήματα που αναλύθηκαν προέρχονται από ενημερωτικές εκπομπές και το δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΙ, επειδή έχει ενδιαφέρον να ανιχνευθεί ο τρόπος που διαχέεται η ιδεολογία, μέσα από ένα σταθμό που επιχειρεί να δομήσει τη φυσιογνωμία (trademark) του, ως καναλιού που παρέχει αντικειμενική και «ψύχραιμη» ενημέρωση (brandvalues). Η ανάλυση πραγματοποιείται σε τρείς διαστάσεις, δηλαδή, περιγραφικά εστιάζοντας στις συγκεκριμένες λεξικό-γραμματικές επιλογές, ερμηνευτικά, δηλαδή, στο πλαίσιο του λόγου και επεξηγηματικά, εστιάζοντας στις ιδεολογικές μακροδομές, σύμφωνα με το κοινωνιο-πολιτισμικό μοντέλο του Fairglouch (2003) και τη Συστημική-Λειτουργική γραμματική του Halliday (1999).