Αιολική ενέργεια και χωροταξικός σχεδιασμός με τη χρήση γεωγραφικών συστημάτων πληροφοριών/GIS: Εφαρμογή στην Περιφερειακή Ενότητα Χαλκιδικής

Οι ολοένα και αυξανόμενες απαιτήσεις για παροχή ενέργειας, συνδιαστικά με την πολιτική που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια σττην Ευρώπη, περί αειφόρου ανάπτυξης και προώθησης εναλλακτικών, περισσότερο οικολογικών πηγών ενέργειας ενίσχυσαν το ενδιαφέρον για την αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, επικετρώνοντας, κυρίως στην Αιολική Ενέργεια, ειδικά σε περιοχές με έντονο φυσικό ανάγλυφο. Η Π.Ε. Χαλκιδικής, έχοντας ένα, καθαρά, Μεσογειακό κλίμα και διαθέτοντας ένα έντονο ανάγλυφο, αποτελεί μια έυφορη τοποθεσία για τη χωροθέτηση εγκαταστάσεων παραγωγής αιολικής ισχύος με μόνο μειονέκτημα το μικρό, σχετικά, αιολικό δυναμικό της. Παρά το γεγονός ότι η Αιολική Ενέργεια θεωρείται καθαρή τεχνολογία, ανεξάρτητη απο εκπομές ρύπων και, φιλική προς το περιβάλλον, η ενεξέλεγκτη εγκαθίδρυση Αιολικών Πάρκων, χωρίς την ύπαρξη ενός ενιαίου στρατηγικού σχεδιασμού οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια, σε συγκρούσεις των χρήσεων γης, σε αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών, καθώς και στην αδυναμία της ορθής αξιοποίησης και χρήσης των φυσικών πόρων, με αποτέλεσμα την ταυτόχρονη πλημελλή προστασία του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος. Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβεί αναλύει, σε πρώτο επίπεδο την έννοια της Αιολικής Ενέργειας, παρουσιάζοντας τα οφέλη και τις επιπτώσεις που προκαλούνται απο αυτή, καθώς και την έννοια του Χωροταξικού Σχεδιασμού και της κείμενης νομοθεσίας, προκειμένου να γίνουν αντιληπτοί και κατανοητοί οι όροι. Στην συνέχεια, αναπτύσσεται μια μεθοδολογία ολοκληρωμένης αξιολόγησης και ιεράρχησης των περιοχών για τη βιώσιμη χωροθέτηση Αιολικών Πάρκων σε περιφερειακό επίπεδο, ο υπολογισμός της φέρουσας ικανότητας και ο προσδιορισμός ενός χρήσιμου σχεδιασμού με αναφορά στην αξιοποίηση της Αιολικής ενέργειας.