Η δημιουργία free trade zone - η περίπτωση της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης
Επιτομή
Η παρούσα εργασία αναλύει εν πρώτης την υπάρχουσα κατάσταση των Ελληνικών Ναυπηγείων και των ναυπηγοεπισκευαστικών ζωνών , κάνοντας μια αναδρομή στο ένδοξο παρελθόν τους.
Στο επόμενο βήμα , ερευνώντας τους ανταγωνιστές των Ελληνικών ναυπηγείων στην Μεσόγειο , και ειδικά την Τουρκία και την Ρουμανία. Διαπιστώνουμε τα δυνατά τους σημεία καθώς και τις στρατηγικές που ακολουθούν και έχουν πετύχει να αναπτύξουν την ναυπηγική βιομηχανία των χωρών τους σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία δέκα χρόνια . Αναφερόμαστε ακόμη στην αναπτυγμένη ναυπηγική βιομηχανία της Νότιας Ασίας και τους λόγους που έχουν γίνει οι μεγαλύτερες δυνάμεις στην Ναυπηγική Βιομηχανία.
Αναλύοντας τα ερωτηματολόγια που συμπληρωθήκαν από τους τρεις κύριους πρωταγωνιστές στην Ναυπηγική Βιομηχανία ( ναυπηγοεπισκευαστικές – πλοιοκτήτες και εργαζόμενους των ναυπηγείων) , με την μέθοδο της ποσοτικής ανάλυσης , από την μια θέλαμε να αναδείξουμε τα μεγαλύτερα προβλήματα της ναυπηγικής βιομηχανίας στον Ελλαδικό χώρο και από την άλλη αν υπάρχουν βιώσιμες λύσεις. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα δυο μεγαλύτερα προβλήματα είναι η κακή φήμη των Ελληνικών Ναυπηγείων , λόγω των συνδικάτων και τον συνεχιζόμενων απεργιών, καθώς επίσης και το συνολικό κόστος επισκευής .
Τέλος , αναλύοντας τα υπέρ και τα κατά των « free trade zone » παγκοσμίως δείχνουμε την μεγάλη ευκαιρία που έχει η ναυπηγική βιομηχανία στην Ελλάδα να ξαναζωντανεύσει με την ψήφιση ενός νομικού πλαισίου για την δημιουργία μίας « free trade zone», στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά που θα βοηθήσει στην ανάπτυξη της ναυπηγικής , και την μετατροπή των υπαρχόντων ναυπηγείων σε οικολογικά , καθώς επίσης και να επεκταθούν σε πρωτοποριακές κατασκευές και εναλλακτικά προγράμματα (όπως κατασκευή ανεμογεννητριών , συστημάτων αφαλάτωσης νερού και λοιπά) , όχι μόνο για τον Ελλαδικό χώρο αλλά και στον ευρωπαϊκό.