Ο υπερσυντέλικος στην κοινή νέα ελληνική και στην κυπριακή διάλεκτο

Στόχος της μεταπτυχιακής αυτής διατριβής είναι η διερεύνηση των περιφραστικών χρόνων στην ΚΝΕ και στην κυπριακή διάλεκτο και ιδιαίτερα του υπερσυντέλικου. Η διατριβή περιλαμβάνει δύο εισαγωγικά κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο αναφέρεται στην κυπριακή διάλεκτο και τα γνωρίσματά της ενώ το δεύτερο εισάγει τον αναγνώστη στον χρόνο και την όψη των περιφραστικών τύπων του ρήματος.
Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται μια βιβλιογραφική ανασκόπηση της προηγούμενης έρευνας όσον αφορά τον παρακείμενο στην ΚΝΕ και στην κυπριακή διάλεκτο. Το τέταρτο κεφάλαιο επικεντρώνεται στη βιβλιογραφία που αφορά τον υπερσυντέλικο. Περιέχει έρευνες για τον υπερσυντέλικο στη μεσαιωνική ελληνική και στα μεσαιωνικά κυπριακά κείμενα. Επίσης, περιλαμβάνει την ανασκόπηση βασικής βιβλιογραφίας για τη σημασιολογία του υπερσυντέλικου.
Στο πέμπτο κεφάλαιο αναλύονται παραδείγματα από αυθόρμητο προφορικό λόγο των ομιλητών της κυπριακής διαλέκτου με βάση το πρότυπο του Reichenbach. Μέσα από την παρατήρηση των ομιλητών προκύπτει ότι υπάρχει ένα νέο είδος υπερσυντέλικου στην κυπριακή διάλεκτο, με διαφορετική σημασιολογία από την κλασική (προτερόχρονο).
Λόγω του κενού της έρευνας όσον αφορά τον υπερσυντέλικο στη σύγχρονη κυπριακή διάλεκτο και επειδή παρατηρήθηκε γλωσσική αλλαγή ως προς τον υπερσυντέλικο, αποφασίστηκε να γίνει μια ποιοτική έρευνα για τη σημασιολογία αυτού του χρόνου. Η ποιοτική έρευνα αποτελεί το τελευταίο κεφάλαιο της διατριβής. Αφού απαντήθηκαν ερωτηματολόγια κατά τη διάρκεια προφορικών συνεντεύξεων, καταγράφηκαν τα αποτελέσματα και μετά σχολιάστηκαν. Μέσα από την έρευνα προέκυψε ότι ο υπερσυντέλικος στην κυπριακή διάλεκτο δεν χρησιμοποιείται πάντοτε με τον τρόπο με τον οποίο τον συναντούμε στην ΚΝΕ.