Οργανισμός αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (Credit Rating Agencies), η επίδρασή τους στη Ευρωπάϊκή οικονομία και οι απόπειρες κανονιστικής τους ρύθμισης απο την Ευρωπαϊκή Ένωση
Προβολή/ Άνοιγμα
Ημερομηνία
2012-07-24Συγγραφέας
Μερσίνης, Μιχαήλ
Μεταδεδομένα
Εμφάνιση πλήρους εγγραφήςΕπιτομή
Οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας διαδραματίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στις παγκόσμιες χρηματιστηριακές και τραπεζικές αγορές αφού οι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας τις οποίες διενεργούν χρησιμοποιούνται από τους ενδιαφερόμενους ώστε να λαμβάνουν τις τελικές επενδυτικές και χρηματοδοτικές αποφάσεις τους. Ως εκ τούτου, οι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη λειτουργία των αγορών.
Παράλληλα με τις πρώτες απόπειρες κανονιστικής ρύθμισης, οι δραστηριότητες των CRA στις Η.Π.Α. (αλλά και διεθνώς) προκάλεσαν ακόμα εντονότερη κριτική εξαιτίας συγκεκριμένων προβλημάτων, που δημιούργησαν ειδικότερα σε περιπτώσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας.
Στις πρώτες νομοθετικές προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγκαταλέγεται ο Κανονισμός 1060/2009, ο οποίος στην Ελληνική έννομη τάξη μεταφέρθηκε από το νόμο 3867/2010. Επικεντρώνεται σε θέματα εγγραφής, δεοντολογίας στην άσκηση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και εποπτείας.
Η πρόσφατη χρηματοοικονομική κρίση ανέδειξε την ανεπάρκεια του κανονιστικού πλαισίου. Οι περαιτέρω προσπάθειες βελτίωσής του επικεντρώθηκαν στο στόχο της αντιμετώπισης της υπέρμετρης εξάρτησης από αξιολογήσεις, της επίτευξης μεγαλύτερης διαφάνειας και της αντιμετώπισης της σύγκρουσης συμφερόντων.
Η δεύτερη προσπάθεια εκφράστηκε με τον Κανονισμό 513/2011, ο οποίος τροποποίησε σημαντικά τον πρώτο και έδωσε στην ESMA σημαντικές κυρωτικές αρμοδιότητες.
Παρόλα αυτά η προσπάθεια βελτίωσης των ρυθμίσεων συνεχίζεται με στόχο μεταξύ άλλων τη θέσπιση και Αστικής Ευθύνης των οργανισμών αξιολόγησης έναντι αυτών που ζημιώθηκαν από τις αξιολογήσεις τους και την ίδρυση ενός Ευρωπαϊκού Οργανισμού Αξιολόγησης.
Τέλος θα πρέπει να βελτιωθεί η διαδικασία εποπτείας της μεθοδολογίας των οργανισμών, της τήρησης των κανόνων και των προϋποθέσεων διαφάνειας και ακεραιότητας.
Το υπάρχον νομοθετικό/κανονιστικό πλαίσιο αποτελεί ένα πολύ σημαντικό υπάρχουν όμως και πολύ σημαντικά περιθώρια βελτίωσης.