Κριτική ανάλυση - Critical discourse analysis (CDA) πολιτικού λόγου στα πλαίσια στρατηγικού σχεδιασμού δράσεων και υπηρεσιών στην Ελλάδα για την υγεία και ασφάλεια των ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων
Abstract
Η παρούσα διατριβή έχει διττή κατεύθυνση. Πρωταρχικώς, ενδελεχή ανάλυση των δεδομένων που αφορούν υπηρεσίες και δομές για την υγεία και την ασφάλεια των ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων. Παράλληλα μέσω κριτικής ανάλυσης του λόγου, CDA, αποσκοπέι στην ανεύρεση και αποκρυπτογράφιση στρατηγικών του πολιτικού λόγου, αναδεικνύοντας ότι με τις συντονιστικές και επικοινωνιακές εκφάνσεις του παράγει πράξεις πολιτικού περιεχομένου που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαχείριση της ανθρωπιστικής κρίσης του προσφυγικού και συγκεκριμένα καίριων θεμάτων για τους ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες. Μέθοδος: Μεικτή (ποσοτική και ποιοτική) μεθοδολογία. Χρησιμοποιήθηκε περιγραφικής στατιστική για 106 Ομιλίες / καταγραφές για το χρονικό διάστημα 2008-2017, που αντιστοιχούν σε 65 πολιτικούε ομιλητές. Οι ομιλίες εξετάσθηκαν χρονολογικά και ανά παράταξη. Η ποιοτική μεθοδολογία όπως αναλύεται και στην συζήτηση βασίστηκε στην CDA μέσω κοινωνιογνωσιακής προσέγγισης - Ιδεολογικό τετρλαγωνο του vanDijk. Πιλοτικά, στα πλαίσια σφαιρικής προσέγγισης της ποιοτικής έρευνας χρησιμοποιήθηκε το λογισμικό PRAAT σε δείγμα πολιτικών ομιλιών.
Αποτελέσματα: Συνολικά βρέθηκαν ότι οι περισσότερες αναφορές [n=389] ήταν στην λέξη Ευρώπη, ακολουθεί ο όρος Παιδιά με [n=312] και εν συνεχεία ο όρος Πρώτη-Υποδοχή με [n=158]. Ο όρος Ασυνόδευτα κατέχει μέτρια συχνότητα εμφάνισης [n=147]. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε έναυσμα για την περαιτέρω εξέταση κατανομής των λέξεων θεματικά βάσει χρονικής αλληλουχίας και παράταξης. Συζήτηση - Συμπεράσματα: Μέσω CDA διαπιστώνεται ότι ο πολιτικός λόγος δεν εκπλήρωσε χρονικά και θεματικά την αποτελεσματική προστασία της υγείας και ασφάλειας των ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων, ενώ εμφανίζονται παραταξιακές αντιπαραιέσεις και προσπάθειες ιδεολογικών επικυριαρχιών, Κύρια επικεντρώνεται στις χρηματοδοτήσεις για το προσφυγικό απο την ΕΕ, στην εξωτερική πολιτική, στο δημόσιο ελληνικό συμφέρον, τοποθετώντας στο παρασκήνιο θέματα υγείας και ασφάλειας των παιδιών αυτών. Ωστόσο, το παρόν εγχείρημα μέσα απο την CDA του πολιτικού λόγου επιχειρεί να αναδείξει κυρίως ότι η προάσπιση των Δικαιωμάρων του Παιδιού δεν πρέπει να εντάσσεται σε κοινωνικές πολώσεις, προκαταλήψεις και πολιτικές διαμάχες, υπονομέυοντας τη σημαντικότητα της παιδικής ανθρώπινης ζωής και το μέλλον της που συνιστά άλλωστε και την παρακαταθήκη της ύπαρξης μας.